«خودروکار» درخواست وزیر صنعت از بخش خصوصی را بررسی می کند؛
آقای وزیر، تعداد مجوزهای خودرویی را بشمارید/ ایجاد قطب سوم خودروسازی در کدام فضا؟
«فقط ایران‌خودرو و سایپا در عالم خلق نشده‌اند بلکه خود بخش خصوصی اتاق بازرگانی با تجمیع سرمایه‌های خود می‌تواند یک شرکت خودروسازی جدید ایجاد کند و سومین آن باشد که بنده نیز از آن حمایت می‌کنم.» این جمله عجیب محمد شریعتمداری، وزیر صنعت، معدن و تجارت درباره صنعت خودرو است که روز گذشته بیان کرد.
به گزارش خبرنگار خودروکار، وزیر صنعت دولت دوازدهم که تاکنون همه اظهار نظرها و تصمیماتش در حوزه خودرو بسیار محتاطانه و در ادامه سیاست های محمدرضا نعمت زاده، وزیر صنعت پیشین ایران بوده، دیروز مرزها احتیاط را درنوردید و طی یک اظهار نظر عجیب از ایجاد قطب سوم خودروسازی با کمک سرمایه های بخش خصوصی در حالی سخن گفت که 81 مجوز خودروسازی در کشور وجود دارد که به گفته احمد نعمت بخش، دبیر انجمن خودروسازان فقط 28 شرکت در این میان فعال هستند که اگر تیراژ همه آنها را در مقیاس درست اقتصادی قرار دهیم، تعداد شرکت هایی که تولید و وجود آنها توجیه اقتصادی دارند به کمتر از انگشتان یک دست برسد.
در شرایطی که دیوار تعرفه واردات به قدری بلند است که هیچ یک از خودروهای با کیفیت خارجی در قیمت توان رقابت با خودروهای تولید داخل را ندارند و با این اوصاف همچنان دو شرکت بزرگ خودروسازی ایران هنوز نتوانسته اند با وجود اینکه بیش از 80 درصد بازار را در اختیار دارند، به دلیل بهره وری پایین، به سوددهی دست پیدا کنند و بخش خصوصی خودروسازی ایران باز هم به دلیل دخالت های دولت، بروکراسی عریض و طویل اداری، آیین نامه ها و دستور العمل های یک شبه و فضای غیر رقابتی به سختی نفس می کشد و راه خود را ادامه می دهد، وزیر صنعت سخن از ایجاد قطب سوم خودروسازی می گوید.
اکنون پرسش اینجاست که در شرایطی که فضایی برای بخش خصوصی تعریف نشده و دو خودروساز نیمه دولتی هم ماننده بچه های ناخواسته، نقل محفل نقد سیاستمداران شده هر گاه که می خواهند آنها را خصوصی و هر گاه که نمی خواهند آنها را دولتی خوانده و درباره خصوصی سازی آنها صحبت می کنند، تعبیر خصوصی سازی با ایجاد قطب سوم خودروسازی، چقدر منطقی و صحیح به نظر می رسد؟
فربد زاوه، کارشناس صنعت خودرو در این زمینه به خبرنگار خودروکار می گوید: «مشکل صنعت خودروی ما مالکیت نیست بلکه مدیریت ، قوانین و آیین نامه ها است یعنی تا زمانیکه دولت نپذیرد هیچ وکالتی از سوی مردم در قبال صنعت خودروسازی ندارد و صرفا باید عامل تسهیل کننده در کسب و کار باشد، هیچ تغییری احساس نخواهیم کرد. ما نیاز به سرمایه گذاری برای ایجاد قطب سوم خودروسازی در کشور نداریم و چندین مجموعه خودروسازی بخش خصوصی در کشور وجود دارند که می توانند نقش آفرین باشند.»
او ادامه می دهد: «مجموعه صنایع خودروسازی کرمان، گروه بهمن و چند شرکت دیگر که به تازگی دارای خط تولید شده اند، بخش خصوصی صنعت خودروی ایران تلقی می شوند اما چرا این شرکت ها نمی توانند به عنوان قطب تلقی شوند؟ چون همه دولت ها می خواهند در همه چیز دخالت کنند و علت ناکارآمدی صنایع ما همین دخالت ها و سیاست های کنترلی دولت است.»
این کارشناس صنعت خودرو با بیان اینکه غول دیوانساری در ایران قابل کنترل نیست، تصریح می کند: «اگر همین امروز مثلا تویوتا بخواهد در ایران قطب سوم خودروسازی راه بیاندازد، در پیچ و خم های اداری تاسیس یک شرکت می ماند. این دیوان سالاری اداری همه شرکت های بخش خصوصی را از پا در می آورد.دولت نه مالک خوبیست و نه مدیر خوبی. »
او می افزاید: «اگر آقای شریعتمداری به دنبال بهبود فضای کسب و کار خودرو است، در اولین قدم باید معاونین خود را از دخالت در صنعت خودرو منع کنند. در دومین گام نیز اجازه ندهند که مدیران دولتی عضو هیأت مدیره شرکت های خودروسازی باشند زیرا این امتیازی ست که فقط دو شرکت ایران خودرو و سایپا دارند و شرکت های بخش خصوصی از آن محروم هستند و در چنین فضایی چگونه می توانیم از رقابت صحبت کنیم؟ هیچ ارتباط ارگانی نباید میان خودروسازان و وزارتخانه وجود داشته باشد در این صورت ما شرکت هایی را داریم که قابلیت تبدیل شدن به قطب سوم خودروسازی را دارند.»
زاوه همچنین با اشاره به اینکه وقتی می گوییم قطب سوم خودروسازی یعنی تحت هر شرایطی می خواهیم ایران خودرو و سایپا را در صدر نگه داریم، می گوید: «تفکر قطب سوم یعنی محافظت از بازار دو خودروساز بزرگ کشور و بستن درهای رقابت. در چنین شرایطی اگر شرکتی مانند تویوتا که رتبه نخست خودروسازی جهان است هم بخواهد در ایران خودروسازی راه بیاندازد، اولین پرسشی که مطرح می کند این است که چرا باید قطب سوم باشم؟ این بدین معناست که مسوولین ما حتی در بیان خودشان هم دقت نمی کنند تا درهای بازار ایران را بسته نشان ندهند.»
آنگونه که شرایط نشان می دهد، شاید بهتر باشد پیش از آنکه وزارت صنعت به فکر راه اندازی یک قطب سوم باشد، به فضای بی سر و سامان صنعت خودروی ایران، سامان بخشیده و با تشویق دولتی ها به خروج از کنترل این صنعت، اجازه دهد فضای آزاد رقابتی تعیین کننده حیات و ممات خودروسازان باشد تا شاید تعبیر واقعی خودروسازی در ایران شکل بگیرد و به جای آنکه پتانسیل بازارهای صادراتی اطراف هم به دست چینی ها و اروپایی ها بالفعل شود، پس از نیم قرن خودروسازی، این خودروسازان ایرانی باشند که بتوانند در این بازارها ایفای نقش کنند.
گزارشگر: عسل داداشلو
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
