وی با بیان اینکه نکته‌ای که در این طرح ترافیکی وجود دارد؛ این است که آلوده‌کننده‌ها هزینه آلودگی را می پردازند، تصریح کرد: اعطای مجوز سالانه به خودروها شاید طرح خوبی باشد اما واضح است که تردد در شهر با خودروی شخصی باید به شکلی باشد که مالک خودرو هزینه تردد را بپردازد بنابراین بایستی شهر را به طرز هوشمندانه از لحاظ آلودگی هوا مدیریت کنیم.
این استاد دانشگاه در ادامه با تاکید بر اینکه لازم است کارکرد عوارض دریافتی از شهروندان بر اثر اجرای طرح ترافیک روشن و مشخص باشد، گفت: درآمد کسب شده از محل عوارض ترافیک باید صرف توسعه حمل و نقل عمومی شامل گسترش خطوط مترو و تجهیز ناوگان اتوبوسرانی شود.
دریافت عوارض ترافیک باید تابعی از تولید آلودگی خودرو باشد
رشیدی ادامه داد: کلیات طرح ترافیکی جدید را می‌پسندم اما به شرط اینکه در ورود به طرح و تردد در این محدوده دو موضوع در نظر گرفته شود. یکی اینکه دریافت عوارض ترافیک تابعی از میزان تولید آلودگی خودرو باشد و فناوری خودرو به جای پلاک محور قرار گیرد. دوم اینکه برای ساکنان محدوده ترافیکی تسهیلاتی در نظر گرفته شود و این طور نباشد که بعد از مدتی ساکنان این منطقه، محل زندگی خود را ترک کنند؛ همان اتفاقی که بر اثر اجرای طرح ترافیکی قبلی رخ داد و مناطق مرکزی شهر خالی از سکنه شد و بافت مسکونی و سنتی شهر تغییر کرد.
وی نسبت به تغییر بافت مسکونی محدوده اجرای طرح ترافیکی جدید هشدار داد و گفت: در حال حاضر شاهدیم که ایجاد محدوده طرح ترافیک باعث تخریب بافت مرکزی تهران شده و هویت مسکونی مناطقی مثل ناصرخسرو و پامنار به طور کامل از بین رفته و به انبار مغازه دارها و کسبه‌های اطراف تبدیل شده است بنابراین از تکرار این اتفاق تلخ باید جلوگیری شود.
رشیدی در پایان اظهار کرد: در کشور ما بر
عکس همه جای دنیا عوارض سالانه خودروهای نو بیشتر از خودروهای قدیمی است،
درحالیکه که آلودگی این خودروها کمتر است. اگر تناقض بین عوارض سالانه و
عوارض طرح ترافیکی از بین رود؛ این طرح‌ها می‌توانند در کاهش آلودگی هوا
موثر عمل کنند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام
