در گفت‌وگو با «خودروکار» بررسی شد؛
اولویت انتخاب راه خودروسازی بر تحقیق و توسعه/ هزینه تحقیق و توسعه در صنعت خودروسازی به درستی صرف می‌شود؟
در سال‌های اخیر تحقیق و توسعه به خوبی جای خود را در صنعت خودرو پیدا کرده و شرکت‌های بزرگ خودروسازی جهان از این طریق توانسته‌اند بازار مناسبی برای خود دست و پا کنند که از این موارد می‌توان به خودروهای هیبرید اشاره کرد و این در حالی است که در سند راهبردی حوزه خودرو به این موضوع اشاره شده است.
به گزارش خبرنگار خودروکار، در ادامه بررسی سند راهبردی وزارت صنعت در رابطه با خودرو، این وزارت خانه در قستی از این سند آورده است تا نسبت هزینه تحقیق و توسعه به فروش در صنعت خودرو در پایان سالجاری 1 درصد باشد که نسبت به دو سال گذشته با رشد دو برابری روبرو شده است و این در حالی است که در پایان سال 1404 یا همان چشم انداز افق 20 ساله کشور، این میزان باید به 2.5 درصد افزایش یابد. تحقیق و توسعه در سال‌های اخیر در بین شرکت‌های بزرگ سازنده خودرو جایگاه بسیار مهمی پیدا کرده و این شرکت‌ها همچون تویوتا ژاپن توانسته‌اند از طریق تولید خودروهای هیبرید که هزینه تحقیق و توسعه بسیار بالایی داشته درآمد قابل توجهی را از آن خود کنند.
حال با این تفاسیر جای سؤال دارد که آیا در پایان سند چشم انداز این مهم محقق خواهد شد و از آن مهم‌تر آنکه صنعت خودروسازی این هزینه را برای طراحی خودروهای جدید با شرایط فعلی خرج خواهد کرد یا راه دیگری در پیش می‌گیرد و خودروهایی به روز با تکنولوژی نوآورانه همچون خودروهای هیدروژنی را به بازار معرفی می‌کند؟
در این رابطه حسن کریمی سنجری-کارشناس صنعت خودرو در گفت و گو با خودروکار، با بیان اینکه تحقیق و توسعه موضوع با اهمیتی است، می‌گوید: شرایط خودروساز شدن در جهان تغییر کرده و باید حدود بیست سال گذشته ورود به تحقیق و توسعه مورد هدف قرار می‌گرفت و به این حوزه ورود صورت می‌گرفت.
او می‌افزاید: با ورود به حوزه تحقیق و توسعه در بیست سال گذشته، توانایی ایجاد زیرساخت‌ها برای خودروساز شدن در ایران فراهم می‌شد و از این موارد می‌توان به طراحی و ساخت پلتفرم، ساخت فیست لیفت و مدلینگ اشاره کرد.
این کارشناس صنعت خودروسازی همچنین تاکید می‌کند: برای طراح شدن یا خودروسازان شدن از تغییر برندینگ و طراحی با یک تأخیر بیست ساله مواجه هستنیم و فرصت‌ها از دست رفته که به نظر می‌رسد با چنین شرایطی باید نگاه به خودروساز شدن تغییر کند و از طریق مشارکت با شرکت‌های بزرگ خودروسازی مکان خود را در زنجیره ارزش آن‌ها پیدا و تثبیت کنیم.
او ادامه می‌دهد: با قرارگیری در زنجیره ارزش خودروسازان بزرگ که در چند وقت اخیر قراردادهای مناسبی در این زمینه منعقد شد، می‌توان امید به تولید صادرات محور داشت و در نهایت مونتاژ برای صادرات جایگزین مونتاژ برای مصرف داخلی می‌شود که ادامه این مسیر را می‌توان به سمت تحقیق و توسعه سوق داد که پلتفرم اختصاصی برای ایران طراحی و ساخته شود.
کریمی سنجری با اشاره به موارد اعلام شده و طرح این سؤال مبنی بر اینکه بودجه تحقیق و توسعه در صنعت خودروسازی دقیقاً در چه مسیری هزینه می‌شود، می‌گوید: سرمایه گذاری برای طراحی و تولید یک پلتفرم با زنجیره کامل تولید، صادرات و خدمات پس از فروش نیاز به هزینه کرد 1.5 میلیارد دلاری دارد.
او معتقد است: هدف تزریق بودجه 2.5 درصدی هزینه تحقیق و توسعه به فروش در صنعت خودرو بسیار مهم است و قبل از ورود به این موضوع باید نحوه خودروساز شدن کشور تعیین شود زیرا مشخص بودن نحوه خودروساز شدن کشور مشخص خواهد کرد که تحقیق و توسعه در چه زمینه‌ای باید هزینه شود.
این کارشناس صنعت خودروسازی خاطرنشان می‌کند: اگر مدل و نحوه خودروساز شدن کشور مشخص نباشد و اهداف آن به روشنی بیان نشود در پایان سال 1404 تنها بدون دستاورد قابل توجهی هزینه‌های قابل توجهی در حالی که صنعت خودرو با مشکل نقدیگی مواجه است، خارج شود.
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
