به گزارش خبرنگار خودروکار، این روزها که خودروسازان با زیان های میلیاردی ناشی از قیمت گذاری دستوری دست به گریبان هستند، تامین مالی آن ها با تکیه بر روش های مختلفی انجام می شود که دستاورد آن در این مدت چیزی جز افزایش هزینه های مالی آن ها نبوده است.
در حالت کلی، «پیشفروش»، «فروش فوری»، «تسهیلات بانکی» و «فروش اموال مازاد» از جمله روشهای اصلی تامین نقدینگی در خودروسازی ایران به شمار می رود که برخی از این روش ها دایمی و قطعی بوده و برخی نیز در مقاطع زمانی خاص مورد استفاده قرار میگیرند.
در حال حاضر که این صنعت به شدت با کمبود منابع مالی مواجه است همچنان جای روش های نوین تامین مالی در صنعت خودرو خالی است.
امیرحسن کاکایی، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران با تاکید بر این که ساختار مالی کشور مبتنی بر بازرگانی است و کمتر به مسایل تولید و نوآوری توجه می کند، می گوید: به دلیل این رویه، نظام های پرداخت مناسب این اقدامات نیست و به همین دلیل در مجموع هزینه های مالی افزایش می یابد این در حالیست که روش های مالی داخلی چندان متنوع نیست.
وی می افزاید: به تازگی روش های جدید تامین مالی ارایه می شود اما در زمان استفاده مشخص می شود که همان روش های قدیمی در دسترس قرار گرفته و به همین دلیل دوباره شاهد افزایش هزینه های مالی خواهیم بود.
این کارشناس صنعت خودرو با بیان این که صنعت خودرو به دلیل شرایط حاکم بر آن همیشه دارای مشتری بوده به همین دلیل چندان نیازی به روش های تامین مالی با هدف تامین نقدینگی نداشته است ، تصریح می کند: تسهیلات دریافت شده این صنعت امروز تبدیل به باری سنگین شده این در حالیست که هرکجا صنعت با فروش مستقیم امکان تامین نقدینگی داشته به دنبال منابع بانک ها و یا روش های مالی مختلف نرفته است.
کاکایی ادامه می دهد: حتی در بازه ای از زمان وضعیت مالی صنعت خودرو به اندازه ای مناسب بود که نسبت به تاسیس و راه اندازی بانک اقدام و تسهیلات پرداخت می کرد در این میان کشور همواره در شرایط تورمی قرار داشته است در حالی که روش مالی مناسب صنعت باید ریسک های این صنعت را پذیرفته و نگاه بلندمدتی داشته باشد، معمولا در دنیا برای امور صنعتی بهره های پایین تردر نظر گرفته می شود و وثیقه ها نیز متناسب با وضعیت صنعت دریافت می شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران با تاکید بر این که در ایران به موضوع نوآوری چندان توجهی نمی شود، تصریح می کند: انواع وثیقه در ایران که قابلیت نقد شوندگی داشته باشند، بسیار محدود است در حالی که حد مالکیت معنوی به معنای ارزش گذاری نوآوری ها است که در ایران چندان به این موضوع توجه نشده و مورد استفاده قرار نگرفته است. در همین حال سرمایه گذاری در پروژه ها که یکی از مشتقات مالی است نیز به دلیل پیچیده بودن شرایط چندان مورد استفاده قرار نمی گیرد بنابراین ترجیح صنعتگر به استفاده از تسهیلات بانکی با سودهای بالا به جای فرایند پرپیچ و خم این روش ها است.
وی اظهار می کند: اگر به تازگی استفاده از روش های تامین مالی مورد تاکید قرار گرفته، به دلیل مزیت اقتصادی نیست بلکه به دلیل تغییرنتیجه ای است که بانک مرکزی به صنعت خودرو تحمیل کرده و لزوما به نفع صنعت خودرو نیست.
این کارشناس صنعت خودرو با بیان این که در دنیا به صنعت تسهیلات ارزان تر داده می شود چرا که سودآوری صنعت محدود بوده اما گردش مالی که ایجاد می کند، ارزش آفرینی بالایی دارد، اظهار می کند: این روند باعث می شود تا دولت ها سیاست هایی از این دست را پیش بینی کنند این در حالیست که همواره به صنعت خودرو همانند گاو شیرده نگاه شده که نتیجه آن، افزایش هزینه های مالی و در نهایت قیمت بالا بوده است.
کاکایی می افزاید: در دنیا خودرو ارزان و سرویس آن گران است که این روند در ایران برعکس است و هراندازه خودرو قدیمی تر باشد یارانه بیشتری از دولت دریافت می شود زیرا بنزین ارزان مصرف می شود.
به گفته وی، اگر قرار است نوآوری و توسعه محصول در صنعت خودرو سرعت بیشتری در کشور بگیرد نیاز است تا روش تامین مالی برای پروژه ها در نظر گرفته شود.
انتهای پیام/