جایگاه کره جنوبی در صنعت خودرو جهانی/فرمولاسیون پیشرفت خودروسازی کره چیست؟

به گزارش خبرنگار خودروکار، در مقایسه با کشورهای اروپایی، کره جنوبی به دلیل تاخیر در ورود به صنعت خودروسازی، به ذاتِ کشوری پیرو به شمار می آید. صنایع خودروسازی پیرو به ذات از کمبود منابع رنج می برند و هدف اصلی آن ها در دستیابی هرچه سریع تر به جایگاه صنعت خودروسازی در کشورهای پیشرو است. تنها نقطه قوت کشوری چون کره در صنعت خودروسازی در مقایسه با صنعت خودروسازی کشورهای پیشرو، در داشتن نیرو کار ارزان است که باعث می شود قیمت نهایی محصولات در بازه رقابتی با کشورهای پیشرو قرار بگیرد.

یکی از مهمترین ویژگی های موثر در پیشرفت صنعت خودرو یک کشور پیرو چون کره جنوبی، توانایی و پتانسیل آن کشور در جذب و به کارگیری آپشن های روز در محصولات عنوان می شود. به این معنا که نه تنها آن خودروساز در کشور پیرو باید توان خود را در جذب حداکثر تکنولوژی و آپشن افزایش داده و به توانایی استفاده از آن در محصولات دست یابد.

کره جنوبی نیز دقیقا از این دستورالعمل استفاده کرده است. نتیجه کار آن شد که تنها طی مدت بسیار محدود 10 ساله، محصولات صنعت خودروسازی این برند از دیدگاه تکنولوژی و آپشن پا به پای محصولات مطرح خودروسازان کشورهای پیشرو اروپایی حرکت کرده و امروزه رقابت میان آن ها چیزی نزدیک به رقابت برندسازی و تصویر برند در جامعه جهانی است.

کشور کره با وجود پیروی از کشورهای پیشرو در صنعت خودروسازی، نقاط ضعف خود را ملاک قرار داد و آن ها را به اندازه ای تقویت کرد که در تئوری، برای پیشرو شدن نیاز و الزامی به وجود کشورهای دیگر نداشته باشد. از این رو کره جنوبی رویه ای مشخص را در پیش گرفت که بررسی آن نشان می دهد این رویه نه معجزه است و نه جادوگری، بلکه تنها با تکیه بر دانش و توانایی ها و هدفگذاری های درخور و مناسب نتیجه امروزی صنعت خودروسازی این کشور پاسخ داده است.

یکی از مهم ترین میانبرهای اتحاد هیوندای-کیا به عنوان بزرگ ترین خودروساز کره ای، استفاده از مواد اولیه تولید داخل بود. از این رو این گروه خودرویی سال ها پیش اقدام به تاسیس کارخانه فولاد هیوندای و سایر کارخانه های تولید قطعات تخصصی خودرو کرد تا بتواند مواد اولیه مورد نیاز خودروسازی خود را از منبع داخلی و با حذف تعرفه واردات به دست آورد. 

استفاده از مواد اولیه داخلی باعث شد کره ای ها هزینه و سرمایه بیشتری را در بخش تحقیق و توسعه صرف کنند. به این ترتیب که بودجه بخش تحقیق و توسعه هیوندای-کیا از 160 میلیون دلار در سال 1990 به 2 ملیارد دلار در سال 2008 رسید. این بودجه اختصاص یافته پیشرفت های قابل توجهی را در مدت زمان بسیار کوتاه برای این گروه خودرویی به ارمغان آورد که تکنولوژی های پاک Blue Drive، خودروهای هیبرید، پلاگین، سلول سوختی (Fuel Cell) و زیست سوخت (Bio Fuel) از مهم ترین آن ها به شمار می رود. جالب آن است که این گروه خودرویی به ترتیب تا سال 1995 و 1998 هیچ برنامه ای برای تولید خودروهای هیبرید و سلول سوختی در سر نداشت، درحالی که آلمانی ها از سالیان پیش برای تولید این خودروها سرمایه گزاری کرده بودند.

گروه خودروسازی هیوندای-کیا به منظور پاسخگویی به نیاز خیل عظیمی از مشتریان جدید خود تصمیم گرفت محصولات خط تولید خود را متناسب با زمان به روز کند. از این رو هیوندای دستور تولید 7 خودرو جدید یا فیس لیفت شده تنها طی 24  ماه را صادر کرد اما کیا طی اقدامی مشابه تصمیم به تولید خودرهای کم مصرف و دوستدار محیط زیست، مخصوصا ویژه بازار کشورهای جهان سوم چون هند گرفت.

این برنامه در سال 2010 در دستور کار قرار گرفت و موجب پیدایش خودروهای نوین هیوندای-کیا در کلاس جهانی، چون برند جنسیس، کیا استینگر و سری خودروهای هیبرید و اقتصادی این گروه شده است که امروزه شاهد آن هستیم. برنامه توسعه برای گره هیوندای-کیا تنها طی سه سال معادل 338 میلیون دلار هزینه برداشت. اما این سرمایه گذاری آن ها را ترغیب ساخت تا به سگمنت پریمیوم اروپایی وارد شده و هیوندای سنتنیال (هیوندای ایکوئِس) را به منظور رقابت مستقیم با لکسس، ب ام و و مرسدس بنز وارد میدان کند که به عقیده خود هیوندای، این خودرو جایگاه برند هیوندای را در بازرا جهانی یک سر و گردن بالاتر برد.

گروه خودرویی هیوندای-کیا تلاش بسیار کرد تا ضمن حفظ خطوط تولید خود در بازار کشورهای مهمی چون ایالات متحده آمریکا و خود کره، در کشورهای در حال توسعه نظیر هند، اسلواکی، جمهوری چک، برزیل، چین و ترکیه که نیرو کار ارزان است خط تولید بنا کند. این مهم باعث می شود هزینه نهایی تولید و حمل و نقل محصول حتی با توجه به فاصله دور از بازار جهانی بسیار ارزان تر تمام شود. همچنین داشتن شبکه عرضه جهانی شرکت مادر را از تغییرات نرخ ارز بهتر محافظت می کند.

درحالی که خودروسازان تازه وارد از مزیت فرصت برای شناساندن برند بهره می برند، هیوندای-کیا با از بین بردن تصویر بد محصولات خود دست و پنجه نرم می کرد. از این رو از هیچ فرصتی برای بازیابی اعتبار از دست رفته خود در طی زمان دریغ نکرد و در بخش بازار یابی با حداکثر توان به تبلیغ محصولات نوین و به روز خود پرداخت. نتیجه آن شد که این برند پس از ورود به بازار ایالات متحده آمریکا در سال 2005، توانست هر سال به جایگاه بهتری در جدول رده بندی بهترین برندهای جهانی دست یابد و در این مسیر از برندهای شناخته شده ای چون لکسس، فراری و پورشه نیز پیشی بگیرد. همچنین در نظر سنجی موسسه JD Power آمریکا، هیوندای به عنوان برترین برند غیر لوکس بازار در مقطع بررسی کیفیت اولیه برگزیده شد.

یکی از نقاط قوت بارز هیوندای-کیا، توانایی آن در انطباق سریع با تغییرات بازار است. براساس بیانات مدیرعامل هیوندای آمریکا، این ساختار مسطح نیرو انسانی شرکت است که اجازه می دهد هیوندای با تعداد پرسنل و کاغذ بازی کمتر، در مقایسه با رقبا، با انعطاف و سرعت بسیار بیشتری با تغییرات بازار همراه شود. با وجود اینکه مرکز فرماندهی و نظارت هیوندای-کیا در کره جنوبی قرار دارد، عملکرد جهانی برند هر لحظه تحت نظارت است. هیوندای-کیا همچنین به هدف گذاری های بزرگ بدون داشتن برنامه ای از پیش تعیین شده، یا به عبارت دیگر به برداشتن سنگ بزرگ مشهور است. اگر چه این روش معایب خود را به همراه دارد اما بزرگ اندیشی های هیوندا-کیا یکی از مهم ترین عواملی است که امروزه آن را قادر ساخته است تا از دیدگاه بزرگی اهداف تجاری با تویوتا مقایسه شود. این خودروساز تصمیمات نهایی خود را به دقیقه نود واگذار می کند تا فعل تصمیم گیری را با آخرین اطلاعات موجود به بوته اجرا بگذارد.

شاید بتوان بزرگ ترین ضعف هیوندای-کیا را ضرر انباشته و بدهی های آن دانست که بر تصویر برند در جامعه جهانی تاثیر بد می گذارد. اما از جایگاه یک مشتری، آنچه که اهمیت دارد حاصل، خروجی و دستاوردهای این خودروساز است که امروزه به عنان یکی از برترین های جهانی شناخته می شود و شانه به شانه اروپایی ها در بازار قدم بر می دارد. مسیر ترقی برند های کره ای مخصوصا هیوندای-کیا به خوبی نشان می دهند که طی 5 تا 10 سال آینده، این برند در کنار برترین های آمریکایی، ژاپنی و اروپایی از مهره های تعیین کننده رویه صنعت خودرو جهانی خواهد بود.

خبرنگار خودروکار: مصطفی انیسی

انتهای پیام/