به گزارش خبرنگار خودروکار، پیشرانههای شش سیلندر خطی و خورجینی (V) دو عدد از محبوبترینها در میان خودروسازان هستند که هر کدام دارای مزایا و معایبی هستند که به صورت مختصر به آنها پرداخته میشود.
شش سیلندر خطی: این نوع پیشرانه نتیجه اضافه کردن دو سیلندر دیگر به پیشرانه محبوب چهار سیلندر خطی است. شش سیلندر خطی پیشرانه محبوب شرکت ب ام و است به طوری که بسیاری از مدلهای آن مجهز به این نوع از موتور است.
مزایا:
* این پیشرانهها دارای استحلاک بسیار کم و در نتیجه عمر بسیار بالا هستند.
* نوع جرقه زنی احتراق در این موتورها به نوعی است که جزو کم صداترین و نرمترینها هستند. همچنین این خودروها دارای کمترین میزان لرزش هستند.
* هزینه کم تولید نسبت به نوع خورجینی هم یکی از مزایای آن محسوب میشود.
* طراحی، چیدمان و کارکرد ساده از دیگر مزایای این پیشرانه است.
* در حجم یکسان، دارای گشتاور بیشتر و اسب بخار کمتری نسبت به خورجینیها هستند.
معایب:
* به دلیل چیدمان سیلندرها، این نوع از موتورها دارای طول زیادی هستند و گاهی این امر باعث میشود که به سختی در زیر کاپوت جا شوند.
* برای خودروهای دیفرانسیل جلو (FWD) مناسب نیستند.
* وزن زیادی دارند.
شش سیلندر خورجینی (V شکل)
طول این پیشرانهها تقریبا نصف نوع خطی آن است و تمامی پیشرانههای خودروهای مسابقات "فرمولا 1" از همین نوع خورجینی هستند.
مزایا:
* این پیشرانهها بسیار جمع و جور هستند و برای هر دو نوع دیفرانسیل جلو و عقب مناسب هستند.
* این پیشرانهها نسبت به نوع خطی میتوانند دارای حجم بیشتری باشند که این به معنای قدرت بیشتری است.
* دارای استحکام بیشتری هستند.
معایب:
* هزینه ساخت این پیشرانهها و همچنین وزن آنها از نوع خطی بیشتر است.
* به دلیل داشتن قطعات بیشتر نسبت به نوع خطی، دارای نیروی لختی و اصطکاک بیشتری است.
* دارای دو منیفولد اگزوز است که موجب بیشتر شدن وزن این خودرو میشود.
شما از ما بپرسید!
*** گفتنی است شما مخاطبان عزیز نیز میتوانید سوالات یا مشکلات فنی خودرویی خود را در این صفحه با ما در میان بگذارید تا «خودروکار» به آنها پاسخ دهد.
خبرنگار خودروکار: مازیار جعفریه
انتهای پیام/