یادداشت/
جهنم سیستم حمل و نقل عمومی در زمستان
با فرارسیدن فصل سرما استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی در کشور به یک معظل جدی بدل می شود که در سالیان دراز نیز هیچ کس برای رفع آن فکری نکرده است.
به گزارش خبرنگار خودروکار، این معظل سخت و طاقت فرسا در عین حال بسیار ساده است. سوال آن است که آیا وسایل نقلیه عمومی در فصل سرما باید از سیستم گرمایشی خود بهره بگیرند یا نه؟ در برخورد اول تقریبا همه یک صدا به این سوال پاسخ مثبت خواهند داد در حالی که با کمی تفکر درمی یابید که پاسخ به این پرسش حداقل تا این اندازه آسان نخواهد بود.
با آغاز فصل سرما مردم جهان لباس های گرم و ضخیم بر تن می کنند تا گرمای بدن خود را حفظ کنند. حال تصور کنید شخصی که مناسب با دمای هوای صفر درجه در زمستان های سرد شهری چون تهران لباس بر تن کرده است، وارد سیستم حمل و نقل عمومی چون مترو و یا اتوبوس می شود درحالی که همه پنجره ها بسته است و دمای هوا چیزی در حدد دمای اتاق و نزدیک به 25 درجه است.
کمترین اتفاقی که برای افراد در این وضعیت می افتد تعریق سریع بدن است که در نهایت با ورود مجدد به محیط سرد با سرمازدگی، درد کمر و کلیه ها و در برخی موارد مشکلات جدی تری چون سرماخوردگی شدید و عفونت های ریوی همراه خواهد بود. انتقال سریع تر و ساده تر بیماری های مسری در فضای مرطوب و گرم داخل سیستم های حمل و نقل عمومی کشور نیز یکی دیگر از عواقب عدم رعایت دمای استاندارد در مکان های عمومی سر بسته است.
دفعه بعد که از مترو استفاده کردید به هوای سردی که از بیرون به فضای درونی مترو تزریق می شود تا توازن هوایی زیر و روی زمین را برقرار کند دقت بیشتری کنید. چه در فصل گرما و چه در فصل سرما، دمای محیط سیستم های حمل و نقل عمومی باید متناسب با میزان پوشش افراد تنظیم شود و نه متناسب با میل شخصی راننده و یا دمای اتاق. لازم است تا ارگانی مشخص وظیفه این فرهنگ سازی و آموزش را بر عهده گیرد تا در آینده کمتر شاهد اذیت شدن سرنشینان خودروهای عمومی و انتشار بیماری ها در فصل زمستان باشیم.
خبرنگار خودروکار: مصطفی انیسی
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
