دولت بازتعریف جدیدی برای خودروهای لوکس ارائه می کند/ملاک قیمت، درست یا غلط؟

به گزارش خبرنگار خودروکار، خودروها در مقیاس جهانی از دیدگاه لوکس گرایی در گروه های متنوعی دسته بندی می شوند که با توجه به ویژگی ها و آپشن ها سطح مشخصی از لوکس گرایی و رده قیمتی متفاوتی را به خود اختصاص خواهند داد.

از این رو تصمیم جدید دولت مبنی بر استفاده از ارزش مادی خودروهای وارداتی در کشور مبدا به عنوان یک عامل تعیین کننده در لوکس گرایی خودروها و در نتیجه منع گروه خودروهای مورد نظر از واردات، در مقایسه با حجم موتور می تواند مرجعی بسیار منطقی تر و صحیح تری برای به کارگیری در قانون جدید واردات خودرو به کشور باشد.

اما این شیوه ارزیابی همچنان ضعف های بسیاری دارد. یک خودرو از کلاس مصرفی سدان با کیفیت و سطح آپشن های قابل قبول چیزی در حدود 35 هزار دلار قیمت دارد. در درجه اول با مد نظر قرار دادن اختلاف مبلغ ارز مرجع با ارز رایج جهانی، یورو یا دلار و البته در نظر داشتن عوارض گمرکی کشور، قیمت نهایی این خودرو پس از واردات چیزی در حدود 200 میلیون تومان آب می خورد که با توجه به توان مالی اکثر افراد جامعه، خودرویی دست نیافتنی و به عبارت دیگر لوکس به حساب می آید در حالی که این خودرو به ذات لوکس نیست.

برای تسهیل و تعدیل این مهم باید خودرویی از کلاس مبلغی پایین تری را برای واردات به کشور برگزید تا رقم فروش نهایی آن در کشور زیر 100 میلیون تومان باشد. از این رو جامعه آماری بزرگتری از مردم ایران توان خرید آن را خواهند داشت و می توان آن را غیرلوکس خطاب کرد. از این رو انتخاب خودروها برای بازار ایران تنها به خودروهای زیر 20 هزار دلار محدود می شوند که تقریبا همه آن ها ویژه بازار کشورهای در حال توسعه چون هندوستان، اروپا شرقی و روسیه طراحی و ساخته شده اند و از دیدگاه متریال و زیبایی حرف خاصی برای گفتن ندارند و گاها از دیدگاه ایمنی نیز بسیار نقد می شوند.

مشکل دیگری که در رده بندی خودروهای لوکس بر اساس قیمت به آن بر می خوریم وجود تبعیض میان برخی خودروهای هم رده قیمتی اما از دو کلاس کاملا متفاوت است. به عنوان مثالی ملموس در بازار جهانی؛ در رده قیمتی 50 هزار دلار ، خودرویی چون داج چلنجر با پیشرانه 6.4 لیتری یک کوپه معمولی و غیرلوکس است که به واسطه استفاده از تکنولوژی برتر و داشتن ویژگی های عملکرد محور، از دیدگاه قیمتی با یک مرسدس بنز کلاس E رده پایه با پیشرانه 3.5 لیتری شش سیلندر برابری می کند. این درحالی است که تخصص برند مرسدس بنز ساخت و تولید خودروهای پریمیوم و لوکس است و گروه کرایسلر (مالک برند داج) تنها تعداد انگشت شماری خودرو لوکس در مدل های تولیدی خود دارد که چلنجر در بین آن ها قرار ندارد.

از این رو مثلا با ملاک قراردادن رقم 50 هزار دلار به بالا به عنوان مرجع منع واردات خودورهای لوکس ممکن است بسیاری از خودروهایی که ذات لوکس نیستند و صرفا با تکیه بر برخی ویژگی های فنی در این بازه مبلغی گنجانده شدند پایشان هرگز به بازار کشور باز نشود.

منحصر از این توضیحات در بازار جهانی نیز قیمت خودرو به عنوان ملاک اصلی و انحصاری لوکس گرایی خودروها استفاده نمی شود. سطح به خصوصی از آپشن ها، به کارگیری متریالی خاص، تیراژ تولید، نحوه تولید، و حتی نام برند نشان دهنده لوکس گرایی و سطح آن است. به این صورت که بیشتر شرکت های آلمانی چون مرسدس بنز، آئودی، پورشه و ب ام و و برند ژاپنی لکسوس همگی موجود در کشور ایران، متخصص در تولید خودروهای پریمیوم یا لوکس هستند و این درحالی است که به واسطه عبور از فیلتر های اشتباهی چون حجم موتور به سادگی به کشور وارد شدند و با اشتباه در انتخاب بازه قیمتی به عنوان مرجع منع واردات خودروهای لوکس همچنان بتوانند به کشور وارد شوند در حالی که بسیاری از خودروهای معمولی و غیر لوکس چون بیشتر خودروهای آسیایی و... پشت مرز های بسته بمانند.


گزارشگر: مصطفی انیسی

انتهای پیام/