لبخند پدر آرام میتسوبیشی به شیب‌های 40 درجه/ تست اوتلندر در جاده‌های گرگان

به گزارش خبرنگار خودروکار، در چند سال اخیر محصولات میتسوبیشی برای بار دیگر راه خود را به بازار ایران پیدا و خاطره خودروهایی همچون گالانت را در ذهن مشتریان ایران زنده کرده‌اند.

برند میتسوبیشی ژاپن از سال‌های دور جایگاه مناسبی را در ایران داشت و همواره مشتریان بازار نگاه ویژه‌ای به محصولات ژاپنی دارند زیرا این محصولات از تکنولوژی به‌روز، امکانات رفاهی مناسب و ایمنی بالایی برخوردار هستند. اما تنها ایرادی که می‌توان به تمام برندهای ژاپنی به جز برندهای لوکس آن‌ها وارد کرد، ساده زیستی ژاپنی‌ها بوده و به نظر می‌رسد ژاپنی‌ها آنقدر که به ذات محصول توجه دارند به ظاهر بیرونی و جذب مخاطب با اولین نگاه به محصول اعتقاد ندارند.

یکی از محصولات میتسوبیشی که در بازار ایران چند سال اخیر مشتریانی را برای خود دست و پا کرده، خودرو شاسی بلند اوتلندر است، این خودرو که توسط شرکت آرین موتور به ایران وارد و خدمات پس از فروش دریافت می‌کند به چالش خبرنگاران حوزه خودرو دعوت شد تا در خیابان‌های شهر، جاده‌های بین راهی و آفرود خودی نشان دهد.


اوتلندر مودر تست، از خانواده تیپ 3 این محصول بود، این خودرو که از ظاهری مناسب برخوردار است در کنار رقبا اندکی ساده زیست‌تر است و به نظر می‌رسد این موضوع ارث و میراث ژاپنی‌ها بوده است.

در مدل‌های به روز شده اوتلندر نسبت به مدل‌های قدیمی‌تر طراحی جلو پنجره خودرو به گونه‌ای تغییر کرده که احساس می‌شود کلاه خودی بر سر اوتلندر قرار گرفته و تنها چشم و دهان این خودرو که به ترتیب چراغ و محل ورود هوای تازه به رادیاتور خودرو تعریف می‌شود، قابل مشاهده است.

اما این کلاه خود حس جنگ طلبانه به شما القا نمی‌کند و همواره این خودرو را محصولی دوست داشتنی و آرام همچون پدران خانواده می‌دانید.

اوتلندر مورد تست دارای دو ردیف صندلی با گنجایش پنج نفر را داراست، این خودرو از بیرون به خصوص از دید ابتدا و انتهای خودرو به نسبت دیگر رقبا باریک و البته قد بلند دیده می‌شود و از بیرون شاید برای برخی افراد احساس تنگی در ردیف عقب صندلی احساس شود، اما زمانی که در این خودرو می‌شینید تمام این موارد به دست فراموشی سپرده می‌شود، زیرا در طراحی داخلی، ژاپنی‌ها فضای کافی را مد نظر قرار داده‌اند و محل قرار گیری نشیمن و پا برای سرنشینان عقب کاملاً مناسب است.

صندلی‌های عقب به حالت 40-60 طراحی شده که در زمان نشستن دو نفر در صندلی‌های ردیف عقب به فردی که در قسمت راست خودرو استقرار یافته حسی مبنی بر اینکه تا محل قرار گیری آن با طرف مقابل متفاوت است، دست می‌دهد اما این حس تنها در ظاهر طراحی است و کیفیت صندلی و آرامش دو طرف صندلی‌های عقب کاملاً یکسان است.

کنسول ردیف وسط این خودرو که در زمان نشستن سه نفره جمع می‌شود دارای محل قرارگیری دو لیوان است که از طراحی ساده در آن استفاده شده که البته طراحی 40-60 صندلی‌های عقب در طراحی آن بی تأثیر نبوده است.

برخلاف برخی از رقبای این محصول که از کشور کره جنوبی به بازار ایران راه یافته‌اند ردیف عقب دریچه تهویه هوا ندارد اما زمانی که سرنشینان جلو دریچه‌های کناری را به سمت بیرون و بالا تنظیم کنند گذر باد از کنار سر و صورت در قسمت عقب خودرو احساس می‌شود.

اگر فردی در ردیف عقب خودرو بشیند و دست خود را بروی کنسول‌های در قرار دهد احساس خستگی و خشکی به آن دست نمی‌دهد.

این خودرو در ظاهر جلو داشبورد خود دو مورد را مورد توجه قرار داده که از این موارد می‌توان به مانیتور حدود 7 اینچ و دریچه تهویه هوای راننده اشاره کرد، دریچه تهویه هوای راننده در این خودرو عمودی طراحی شده که این موضوع با دریچه هوای شاگرد کاملاً متفاوت است، زیرا دریچه‌های تهویه هوای شاگرد کاملاً افقی طراحی شده‌اند.


همواره افراد به دنبال آن هستند که دریچه‌های تهویه هوای میانه خودرو که ضبط یا به عبارت بهتر صفحه نمایش خودرو را در بر می‌گیرد کاملاً یکسان و قرینه باشند، اما این موضوع در این خودرو رعایت نشده و دریچه تهویه هوای راننده و صفحه نمایش با طراحی خاصی از طراحی سمت شاگرد جدا شده است که شاید این قسمت از طراحی‌ها را بتوان نوآوری یا بی حوصلگی ژاپنی نام نهاد.

در قسمت کنسول وسط خودرو، دنده خودرو کاملاً معمولی بوده و اتفاق خاصی در آن رخ نداده و در این محل برای راننده دنده دستی قرار نداده‌اند، اما نکته قابل توجه که هر عشق رانندگی را وسوسه می‌کند، دکمه تنطیمات دیفرانسیل خودرو است که با فشار دادن این دکمه دایره‌ای حالت دیفرانسیل خودرو در حالت اتوماتیک 4 چرخ، دو چرخ و 4 چرخ قرار می‌گیرد اما نباید فراموش کرد که در کنار حالت D دنده حالت L قرار داده شده که این حالت LOCK دیفرانسیل است و ناخودآگاه افراد را یاد آفرود یا مسیرهای سخت می‌اندازد که می‌توان گفت اوتلندر در این قسمت راننده را به چالش دعوت می‌کند.

این تیپ از خودرو تا حدودی برگشت به عقب داشته و از ترمز دستی استفاده کرده که برای برخی افراد ترمز دستی از ترمزهای برقی جذابتر است.


در قسمت راننده به نظر می‌رسد همه چیز در جای خود قرار گرفته و پشت کیلومتر این خودرو تمام موارد را پوشش داده، این خودرو برخلاف برخی از رقیبان امروزی خود که علاقه شدیدی به الکتریکی کردن برخی از امکانات دارند همچنان از دکمه استفاده می‌کند و در کنار فرمان و زیر فرمان دکمه‌های مختلفی همچون دکمه ESP قرار دارد.

همانطور که گفته شد به نظر می‌رسد تمام حرف‌های این خودرو در زیرکاپوت جا خوش کرده باشد.

 این خودرو از یک موتور 2400 سی سی تنفس طبیعی بهره می‌برد و در کنار خود گیریبکس CVT را می‌بیند که شاید این نوع گیریبکس تا حدودی ترس به همراه داشته باشد، اما رانندگی و تعویض دنده با این خودرو نشان داد که ژاپنی‌ها بسیار عالی توانسته‌اند که موتور و گیریبکس را با یکدیگر تنظیم کنند.

حرف از تعویض دنده دستی شد، فراموش نشود که در این خودرو برای رانندگی دستی، شیفتر فرمان تعبیه شده که برخلاف برخی از خودروها شیفترهای این خودرو سرعت عمل بالایی دارد، البته نباید فراموش کرد که برای برگشت از حالت دستی به حالت اتوماتیک باید شیفتر افزایش دنده را چند لحظه‌ای نگه داشت که در ابتدای امر برای برخی افراد جای سؤال است که چگونه می‌توان از حالت دستی به اتومات بازگشت.


فرمان بسیار نرم و البته استقامت خودرو هیچ ترسی در دل راننده و سرنشینان ایجاد نمی‌کند و این خودرو بدون هیچ مشکلی در میانه پیچ با سرعت 70 کیلومتر بر ساعت امکان سبقت را به راننده هدیه می‌دهد اما ناگفته نماند که سرنشینان عقب این سرعت و میزان پیچ خودرو را از سرنشینان جلو بیشتر احساس می‌کنند، اما در مجموع هیچگاه راننده احساس آن که خودرو در سر پیچ فرار می‌کند را ندارد.

در رانندگی دید راننده به اطراف بسیار مناسب است که این موضوع در این خودرو کاملاً رعایت شده و از این موضوع مهم‌تر برای ایرانی‌ها در شرایط فعلی اقتصاد میزان مصرف سوخت خودرو است که در تست انجام شده در مجموع این خودرو در هر 100 کیلومتر حدود 9.5 لتیر بنزین مصرف کرده است.


تست آفرود این خودرو در جاده‌های گرگان و در منطقه خالد نبی انجام شد، این خودرو که از لحاظ ظاهری و امکانات فنی امکان آفرود را فراهم می‌کند در نگاه اول به نظر می‌رسد به خاطر جلو پنجره و سپر جلویی آن نباید انتظار پرش و سرعت‌های بسیار را در انتهای شیب‌های تند داشت.


اما در تست انجام شده از این خودرو این وسیله نقلیه دو دیفرانسیل در حالت 4 چرخ و بدون استفاده از سیستم ESP به راحتی توانست شیب 40 درجه را بالا برود و کارشناسان آفرود که این خودرو را تست کردند بر این باور بودند اگر سپر این خودرو اندکی بالاتر بود به طور حتم تا انتهای شیب 40 درجه بالا رفته و در مسیر صاف قرار می‌گرفت، به اصطلاح کنندگان این کار، این خودرو توانایی پرش با شیب 40 درجه را دارد.

در مجموع می‌توان گفت که این خودرو ژاپنی برای یک خانواده 5 نفره کاملاً مناسب است و اگر کسی آنچنان علاقه به خرید و فروش خودرو ندارد این وسیله تا چندین سال بدون کوچکترین مشکلی پاسخگوی نیاز خانواده است.

این خودرو که همچون چهره آرامش پدرانه نگاه می‌کند، برای پدران و جوانانی که آنچنان حوصله رسیدگی به خودرو را ندارند توصیه می‌شود چون پدران و این دست جوانان از خودروهای خود برای رفتن به سرکار، خرید، مسافرت، جاده‌های سخت و حتی برای جابجایی وسایل استفاده می‌کنند.
 
انتهای پیام/