از شروع دوران طلایی واردات تا اختلاف با شرکای خارجی خودروسازان

در دولت سازندگی، هیات دولت برای کسب درآمد و جبران کمبود بازار اجازه واردات مجدود خودرو را صادرکرد بر این اساس واردکنندگان می توانستند با تعرفه بالا و رعایت ضوابط تعیین شده به صورت محدود نسبت به واردات خودرو اقدام کنند.

به گزارش خبرنگار خودروکار، در این مقطع تعدادی خودرو از برندهای اروپایی و ژاپنی وارد کشور شد که به دلیل بالا تنها نیاز طبقه مرفه جامعه را تامین می کرد. شرکت دوو نیز به عنوان نخستین شرکت کره ای در این مقطع به صورت گسترده وارد بازار ایران شد. گروهی از مدیران دولتی در استان کرمان موسسه خیریه ای به نام مولی الموحدین برای رفع محرومیت و ایجاد اشتغال در استان کرمان تاسیس کردند که این موسسه اقدام به سرمایه گذاری گسترده در بخش های مختلف اقتصادی کرد.

یکی از این بخش ها خودروسازی بود و این موسسه شرکتی به نام صنایع خودروسازی کرمان تاسیس کرد این شرکت کار خود را با واردات گسترده خودروهای شرکت دوو آغاز کرد. دراین مقطع دو مدل ریسر و اسپرو وارد ایران شد که با استقبال خوبی از مصرف کنندگان روبرو شد شاید به جرات بتوان گفت خودروهای دوو در ایران موفق ترین خودروهای وارداتی در آن مقطع بودند.

با توجه به آزادشدن واردات خودرو به کره جنوبی شرکت های کره ای خوب می دانستند که اگر نتوانند مدل های متنوع به بازار عرضه کنند ممکن است حتی بازارهای داخلی را نیز از دست بدهند.
در این دوره آن ها برای توان بخشیدن به سبد محصولات خود مدل های متنوعی را با استفاده از پلتفرم های قدیمی تر شرکت های ژاپنی و آمریکایی طراحی و تولید کردند.

هیوندایی یک سدان کوچک به نام النترا را به بازار عرضه کرد که بر اساس پلتفرم میتسوبیشی لنسر ساخته شده بود. این خودرو یک سال بعد به عوان اتومبیل برتر استرالیا در سال 1393 انتخاب شد.

هیوندایی همچنین یک مدل کوپه به نام اسکوپ را معرفی کرد. شرکت دوو نیز چند خودروی جدید به بازار عرضه کرد برخی از این خودروها از جمله دوو پرینس و دوو بروگم بر اساس پلتفرم های متعلق به جنرال موتور طراحی شده بودند و به همین دلیل اندازه بزرگ و امکانات طراحی زیادی داشتند. دوو در کنار این خودروی بزرگ هاچ بک کوچک به ناک تیکو را به بازار عرضه کرد که بر اساس پلتفرم سوزوکی التو طراحی شده بود.

شرکت کیا موتور نیزکامیونت بونگو و ون بستا را به بازارعرضه کرد. کیا در این سال فعالیت خود را در انگلستان آغاز کرد و توانست در نخستین سال 1800 پراید را در این کشور به فروش برساند.
همزمان با کره خودروهای جدید وارد بازار ایران شدند و ایران خودرو توانست با موفقیت تولید پیکان بدون شرکت انگلیسی تالبوت را اجرا کند.

از سوی دیگر با حل شدن مشلات سیاسی حول تولید پژو 405 این خودرو نیز به چرخه تولید وارد شد. این خودرو از ابتدا در دو مدل جی ال و جی ال ایکس تولید شد که جی ال ایکس بیشتر در اختیار مدیران دولتی قرار گرفت و مدل کم امکانات تر یعنی جی ال در اختیار تاکسیرانی قرار گرفت.

شرکت سایپا نیز با رنو توافق کرد یک مدل سدان بزرگ این شرکت به نام رنو 21 را به صورت فول سی کی دی در ایران تولید کند.

در همین ایان وزارت صنایع سنگین سخت به دنبال تدوین نقشه راهی برای صنایع خودروسازی کشور بود در همین راستا دولت قانون خودرو را به مجلس شورای اسلامی برد و این قانون به تصویب نمایندگان رسید. بر اساس این قانون تعرفه واردات خودرو 170 درصد تعیین و مقرر شد این تعرفه به تدریج کاهش یابد و در این مدت خودروسازان داخلی خود را برای رقابت با خودروهای خارجی آماده کنند.

تصویب قانون خودرو با وجود همه ضعف هایی که داشت نخستین نقشه راه خودروسازی در کشوربود دقیقا شبیه کاری که کره جنوبی 40 سال پیش انجام داده بود اما تفاوت ایران و کره جنوبی در این بود که در کره جنوبی شرکت های خودروسازی خصوصی بودند و دولت با قدرت برنامه خود را برای خودروسازی اجرا کرد اما در ایران خودروسازی ها دولتی بودند و با فشار به دولت کاری کردند که اجرای قانون خودرو پس از مدتی متوقف شد و شرایط و ضوابط بر اساس خواست شرکت های خودروساز تغییر کرد.

در مدتی که قانون خودرو ابلاغ شده بود برخی سرمایه گذاراران ایده راه اندازی کارخانه های مونتاژ خودرو را دنبال کردند که یکی از آن ها بنیاد مستضعفان و جانبازان بود که توانست موافقت شرکت آلمانی بنز را برای تولید محصولات خود در ایران جلب کند.

با مطرح شدن این موضوع به دلیل این که بنیاد جانبازان یکی از ارگان های دولتی بود اعتراض ها بر ضد این قرارداد آغاز شد.

در همین زمان شرکت سایپا نیز با شرکت رنو دچار مشکل شد سایپا که هنوز خودروی رنو 5 را مونتاژ می کرد و قرار بود تولید رنو 21 را آغاز کند ناگهان با اضافه قیمت سی کی دی محصولات رنو مواجه شد.
سایپا خط تولید رنو 5 را ابتدا به یکی از شرکت های تابعه خود و سپس به پارس خودرو منتقل کرد اما این خط در پارس خودرو نیز دوام چندانی نیافت.

شرکت سایپا برای جایگزینی رنو 5 به دنبال یک خودروی هاچ بک و ارزان بود و با چندین شرکت خارجی مذاکره کرد و در نهایت سایپا با کیاموتور کره جنوبی برای تولید پراید در ایران به توافق رسید قرار شد تا سایپا تولید پراید را در دو مدل هاچ بک وصندوقدار به صورت فول سی کی دی آغاز کند.

قرارداد میان سایپا و کیاموتور اجازه داخلی سازی پراید را می داد و سایپا سخت به دنبال خودکفایی از شرکت کیاموتور برای تولید پراید بود.

داخلی سازی قطعات پراید در سایپا و پژو 405 در ایران خودرو فرصتی برای قطعه سازان ایرانی بود تا در این مسیر خود را تقویت کنند.

انتهای پیام/

برچسب ها: شرکت سایپا ، شرکت کیاموتور ، خودروسازان ، صنعت خودرو ایران

بازدید از صفحه اول ارسال به دوستان نسخه چاپی