خودروکار گزارش می دهد
عقیم ماندن طرح های مشارکتی در صنعت قطعه/ تشکیل کنسرسیوم نیازمند ایجاد انگیزه
تشکیل کنسرسیوم در صنعت قطعه با هدف ایجاد رقابت در صنعت قطعه در حالی مورد تاکید وزیر صمت قرار گرفته که نگاهی به سابقه فعالیت قطعه سازان ضمن رد این پیشنهاد، نشان می دهد که این صنعت تنها با وجود انگیزه های قوی حاضر به انجام کار مشارکتی بوده و در غیر این صورت، تولید مستقل انتخاب اول قطعه سازان خواهد بود.
به گزارش خبرنگار خودروکار، علیرضا رزم حسینی، وزیر صمت از زمان روی کار آمدن تاکنون بر رفع انحصار در صنعت خودرو با تکیه بر ایجاد فضای رقابتی تاکید داشته و به تازگی نیز تشکیل کنسرسیوم قطعه سازان را راهکاری برای تولید خودرویی ایمن و با کیفیت اعلام کرده است. او اعلام کرده که لازم است شرکت های توانمند قطعه‌ساز از طریق ترکیب با یکدیگر کنسرسیومی برای تولید خودرو تشکیل دهند و روی فناوری، نوآوری با ریسک پذیری کار کنند.
این پیشنهاد در حالیست که فعالان صنعت قطعه معتقدند فرهنگ کار مشارکتی در میان قطعه سازان وجود ندارد و این امر باعث عدم تحقق این پیشنهاد خواهد شد مگر آن که وزارت صمت به عنوان پیشنهاد دهنده این طرح، نسبت به ایجاد انگیزه در میان فعالان صنعت قطعه اقدام کند.
محسن رزم خواه، عضو هیات مدیره انجمن تخصصی صنایع همگن، نیرومحرکه و قطعه سازی در گفت و گو با خبرنگار خودروکار با تاکید بر این که صرف تشککیل کنسرسیوم مشکلی را حل نخواهد کرد، می گوید: برنامه ای که برای کنسرسیوم و اهداف آن تعریف می شود از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که اگر این برنامه شامل تامین نیازهای مالی ، دانش فنی، ماشین آلات و تجهیزات پیشرفته و مدیریت پیشرفته نباشد کار به جایی نخواهد رسید.
وی با اشاره به سابقه طرح تشکیل این کنسرسیوم در میان قطعه سازان نیز اظهار می کند: به دلیل نبود فرهنگ مشارکت و پایین بودن فرهنگ کار مشارکتی در ایران، تشکیل کنسرسیوم به راحتی انجام نخواهد شد.
رزم خواه می افزاید: در حال حاضر قطعه سازان تمایلی به یکی شدن و انجام کار مشارکتی حتی با وجود افزایش قدرت ندارند تا توان انجام کار تولیدی را داشته باشند بنابراین تشکیل کنسرسیوم مشکلی را حل نخواهد مگر آن که به نکات مطرح شده توجه شود.
این فعال صنعت قطعه با تشریح تفاوت های ادغام و کنسرسیوم تصریح می کند: در موضوع ادغام شرکت ها نسبت به خرید سهام شرکت های یکدیگر اقدام می کنند و مالکیت ها در هم ادغام می شوند اما در کنسرسیوم ، بر روی یک پروژه مشترک ، همکاری مشترک با حفظ هویت شرکتی شکل می گیرد که این موضوع نیز در شرایط فعلی امکانپذیر نیست چرا که مقدمات کار فراهم نبوده و برنامه وزارت صمت مبنی بر حمایت های انجام شده از کنسرسیوم مشخص نیست و تا زمانی که برنامه جامعی در این زمینه به تدوین نرسد، هیچ شرکتی تمایلی به کار مشارکتی نخواهد داشت.
رزم خواه با اشاره به نبود سابقه تولید مشارکتی در صنعت قطعه ادامه می دهد: از دیرباز تاکنون شرکت ها به صورت مستقل در زمینه تولید قطعه فعال بوده و هرچند در بازه ای از زمان مقرر شد تا نسبت به اجرای ایده تیرینگ در صنعت قطعه اقدام شود که به دلیل عدم استقبال قطعه سازان و نبود فرهنگ همکاری مشترک هیچ زمانی با وجود پیگیری های ساپکو و سازه گستر شکل نگرفت.
وی در خصوص تمایل کلی قطعه سازان در خصوص تولید مشارکتی با وجود تعریف برنامه حمایتی از سوی وزارت صمت نیز می گوید: تمایل قطعه سازان برای تحقق تولید مشارکتی با بسته پیشنهادی وزارت صمت ارتباط مستقیمی دارد اگر در این بسته اعداد به صورت شفاف اعلام شود و برنامه و زمانبندی مشخص در کنار مبالغ پیش بینی شده و زمان پرداخت تعیین شود، این بسته قابل بررسی بوده و می تواند انگیزه ای برای تشکیل کنسرسیوم باشد.
او می افزاید: در حال حاضر به دلیل ضعیف بودن فرهنگ کار مشارکتی قطعه ساز تمایل دارد تا به صورت مستقل با وجود مشکلات نسبت به تولید اقدام کند اما ریسک کار مشارکتی را نپذیرد مگر این که انگیزه قوی در این باره ایجاد شود.
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
