خودروکار گزارش می دهد؛
ناتوانی رنوپارس در ایجاد رابطه استراتژیک با فرانسوی ها/ کوتاهی شریک فرانسوی در انجام سه وظیفه از پیش تعیین شده
رنوپارس شریک ایرانی رنو در حالی با وظیفه ایجاد هماهنگی میان این شرکت فرانسوی و ایران راه اندازی شد و سه وظیفه تامین قطعات خودروهای مورد توافق، انتقال دانش فنی و تسهیل شرایط تولید رنو را بر عهده گرفت که نه تنها این شرکت هیچ تلاشی برای بازگشت رنو به ایران در شرایط تحریم نکرد بلکه هم اکنون شاهد حرکت منفعلانه این شرکت در وضعیت به وجود آمده هستیم.
به گزارش خبرنگار خودروکار، شرکت رنو با ۵۱ درصد و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران با در اختیار داشتن ۴۹ درصد از سهام شرکت رنو پارس، مالکان آن بهشمار میآیند و وظیفه ای که برای این شرکت تعریف شد مدیریت بر مونتاژ سی کی دی خودروهای رنو توسط ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو بود.
این شرکت همچنین وظیفه انتقال دانش فنی را برعهده داشت اما با گذشت سال های زیادی از تولید خودرویی همچون تندر 90 شاهد هستیم که داخلی سازی قطعات این خودرو هنوز به 60 درصد هم نرسیده است. در این شرایط نگاهی به عملکرد رنوپارس این پرسش را مطرح می کند که اگر رنوپارس در کار خود کمی جدی تر عمل می کرد و در مذاکره با فرانسوی ها برای بازگشت به ایران فشار می آورد آیا منجر به تسهیل روابط و بازگشت رنو به ایران و همچنین خروج خودروسازان از شرایط تحریمی می شد یا خیر؟
شهرام آزادی، کارشناس صنعت خودرو در گفت و گو با خبرنگار خودروکار با اشاره به سهم بالای رنو و شرکت هایی از این دست در بازار آمریکا، می گوید: به دلیل تجارتی که این شرکت ها در بازار آمریکا می کنند و نقش پررنگی در این بازار دارند، اگر رنوپارس نقش پررنگ تری در این همکاری ایفا می کرد هم باز نمی توانست تعداد قطعات بیشتری را داخلی سازی کند.
وی می افزاید: به دلیل تیراژ پایین تولید خودرو در ایران در برابر بازار میلیونی آمریکا، شرکت های خودروسازی قادر برای فرار از پرداخت جریمه های سنگین حاضر به سرمایه گذاری و ماندن در بازار ایران نیستند.
این کارشناس صنعت خودرو اظهار می کند: این شرکت ها در شرایطی در ایران باقی می مانند که در قراردادها و تفاهم نامه های به امضا رسیده شرکت ها با یکدیگر، همکاری استراتژیکی به وجود بیاید و شرایط بیرونی نتواند در اجرای قراردادها تاثیرگذار باشد و در عین حال جریمه هایی که از بابت تخطی از قراردادها تعیین می شود، به گونه ای باشد که اجازه خروج آن ها از ایران را ندهد.
آزادی با تاکید بر این که به طور قطع باید جریمه ها و هزینه های سنگینی که متوجه صنعت خودرو و بازار ایران می شود، به گونه ای تعیین که به آن عمل شود، تصریح می کند: بدون شک سیاست های صنعت خودرو و میزان تیراژ تولید یکی از موانع ایجاد همکاری استراتژیک است این در حالیست که باقی ماندن این شرکت ها در ایران در گرو ایجاد و راه اندازی روابط استراتژیک است چرا که در این شرایط ترک بازار ایران زیان هنگفتی برای آن ها به همراه خواهد داشت.
وی با اشاره به جریمه های سنگین آمریکایی ها برای شرکت های خودروسازی همکار ایران ادامه می دهد: بدون شک خود این شرکت به تنهایی نمی توانست موثر باشد مگر آن که قرارداد رنوپارس با شریک فرانسوی به گونه ای تعیین می شد که اجازه ترک ایران و یا کمرنگ شدن همکاری ها را به آن ها نمی داد ضمن آن که این شرکت های خارجی به دنبال این هستند که در تعاملات تجاری در بازار ایران ذینفع باشند.
این کارشناس صنعت خودرو می گوید: نحوه تعامل تجاری با شرکت ها باید به گونه ای باشد که خارج شدن آن ها از کشور و ترک همکاری، زیان هنگفتی را به آن ها تحمیل کند که نوع قرارداد اجازه این کار را به آن ها می دهد.
به گزارش خودروکار، حرکت منفعلانه رنو پارس در شرایط فعلی و عدم رایزنی برای ادامه همکاری رنو با ایران و هیچ گونه اطلاع رسانی در این زمینه در حالی است که مدیران این شرکت این روزها در سکوت خبری هیچ گونه اظهارنظری در این باره نمی کنند و از فرایند تحریم ها و محدودیت های اعمال شده و همچنین قطعات کسری سخنی نمی گویند.
پیش از این نیز این شرکت با صدور اطلاعیه ای تاخیر در انجام تعهدات را بر گردن پارس خودرو شریک ایرانی خود انداخت و حال در تازه ترین اقدام نیز بیشتر طبقات این ساختمان را تخلیه و اجاره داده و ففط یک طبقه برای تعداد اندکی از کارکنان این شرکت باقی مانده که اخبار و اطلاعات بازار خودروی ایران را رصد کرده و برای مدیران فرانسوی خود ارسال می کنند.
گزارشگر خودروکار؛ میترا ممسنی
انتهای پیام/