اولین تست و بررسی رنو داستر 4WD مدل ۲۰۱۷

وقتی بحث خودروهای وارداتی می شود و خریدار با بودجه حدودی ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان برای خرید خودرو اقدام می کند، احتمال آن زیاد است که نظرش به سمت خودروهای چینی جلب شود. 

این روزها خودروهای چینی با امکانات متنوع و قیافه های مختلف توانسته است نظر بخشی از بازار را به سمت خود بکشانند. ولی هستند افرادی که به خاطر ترس از خرابی خودروهای چینی و برخی مسائل خدماتی، از خرید آن ها منصرف می شوند و به سراغ خودروهایی می روند که حداقل اعتبار برند آن ها، تا حد زیادی استهلاک کم را برای خریدار در وهله اول اثبات می کند.

چند سالی است که رنو داستر به عنوان یک کراس اوور اروپایی به بازار ایران آمده است. این خودرو که در ابتدا با نسخه تک دیفرانسیل اتوماتیک از جانب نماینده رسمی رنو فرانسه در ایران، به بازار ایران عرضه شد؛ توانست نظر بخشی از خریداران این خودروها را به سمت خود بکشاند. نرمی و سواری، استهلاک کم و مصرف سوخت پایین و برند معتبر باعث شد تا داستر در ایران جایگاه به نسبت خوبی پیدا کند. آمار واردات و فروش این خودرو نشان می دهد که به عنوان یک خودرو وارداتی توانسته نظر مشتریان زیادی را به سمت خود بکشاند. 

ولی در نسخه های اولیه داستر، بودند افرادی که به نبود امکانات رفاهی زیاد در این خودرو ایراد می گرفتند. با ورود فاز دوم و فیس لیفت داستر به ایران، تا حد زیادی نیازهای مشتریان با امکانات به نسبت متعادل برطرف شد.

حال چند ماهی است که از عرضه رسمی داستر دو دیفرانسیل در ایران می گذرد. خودرویی که از نظر ظاهرا با داسترهای دیگر تفاوتی ندارد و شاید در نگاه اول متوجه تغییرات آن نشوید. هفته گذشته شرایطی فراهم شد تا سفری یک روزه را با رنو داستر دو دیفرانسیل مدل ۲۰۱۷ تجربه کنیم. سفری که ابتدا و انتهای آن، ۱۱ درجه سانتی گراد اختلاف دما داشت. هرچه جلوتر می رفتیم هوا سرد می شد؛ تا اینکه به دمای منفی چهار درجه سانتی گراد رسیدیم. جایی که برف بود و یخبندان و داستر دو دیفرانسیل!

هنوز افرادی هستند که فکر می کنند، امکانات رنو داستر به شیشه و آینه های جانبی برقی ختم می شود! کافی است یک بار رنو داستر فاز۲ را از نزدیک ببینید تا متوجه تغییرات آن نسبت به قبل شوید. داستر دو دیفرانسیل و تک دیفرانسیل فاز دو از نظر طراحی بیرونی تغییر چندانی را تجربه نکرده اند. تنها رینگ ها، جلو پنچره و نوع کاسه چراغ جلو است که در فیس لیفت داستر تغییر کرده است. ولی وقتی در داستر را باز می کنید و وارد کابین آن می شوید، تغییرات اصلی را مشاهده می کنید.

طرح داشبورد، رودری ها، نوع پشت آمپر و غربیلک فرمان به کل تغییر کرده است. این تغییرات با سادگی همیشگی داستر همراه است، ولی نوع جدیدی از سادگی را بیان می کند. داشبورد دو رنگ و رودری های جدید ارگونومی بهتری را به کابین داستر داده است و جایگیری دکمه ها در محل بهتری انجام شده است. ولی همچنان فلسفه داستر به عنوان یک خودرو کاربردی مطرح می شود. یعنی اینکه رنو امکاناتی را در این خودرو کراس اوور قرار می دهد که قابلیت استفاده بالایی داشته باشد و راننده با استفاده از این امکاناتف راحتی بیشتری داشته باشد. 

کروزکنترل و لیمتر به عنوان یکی از امکانات داستر فیس لیفت محسوب می شود که کنترل آن از روی فرمان انجام می شود. همچنین کامپیوتر سفر اطلاعات کاملی را به راننده می دهد و تنظیمات آن از طریق دکمه روی برف پاک کن امکان پذیر است. مانیتور، دوربین و سنسور پارک عقب، GPS فعال، قابلیت اتصال AUX و USB، بلوتوث، چراغ روشنایی روز، صندلی شش حالته راننده، شیشه ها و آینه های جانبی برقی، راهنمای تعویض لاین و… از امکانات داستر فاز دو محسوب می شود. سادگی این خودرو با وجود امکانات کاربردی باعث شده تا امروز داستر در مجلات معتبر دنیا به عنوان خودرویی به صرفه و کاربردی شناخته شود و در برخی کشورهای اروپایی به عنوان بهترین کراس اوور با بیشترین کارایی معرفی شود.

داستر در اولین سال های تولید به مرکز تست Euro Ncap رفت و توانست سه ستاره ایمنی را دریافت کند. بعد از بازنگری و فیس لیفت این خودرو، داستر توانست در بحث ایمنی تاییدیه ارتقا چهارگانه را از مرکز تست تصادف و جاده ای اروپا دریافت کند. این خودرو در نسخه دو دیفرانسیل با دو کیسه هوا عرضه می شود. همچنین ترمزهای این خودرو به سامانه ABS و EBD مجهز است و برای پایداری بهتر این شاسی بلند دو دیفرانسیل، سیستم کنترل پایداری ESP و کنترل هرزگردی روی آن نصب شده است. با توجه به سختگیری های Euro Ncap و سابقه های داستر می توان فهمید که این خودرو نسبت به رقبای هم قیمت خود با توجه به شاسی و بدنه قوی، خودرویی ایمن به حساب می آید.

رنو داستر دو دیفرانسیل به موتور دو لیتری چهار سیلندر DOHC مجهز است که ۱۳۵ اسب بخار را با گشتاور ۱۹۵ نیوتون متر تولید می کند. با توجه به اینکه موتور داستر به اصطلاح گشتاوری است و کشش بالایی را به خودرو می دهد، شاهد آن هستیم که با سیستم دو دیفرانسیل خودرو هماهنگی بالایی دارد. گیربکس چهار دنده اتوماتیک این خودرو به سیستم تیپ ترونیک و شروع حرکت در حالت برفی مجهز است. قدرت خودرو توسط این گیربکس به چهار چرخ داستر منتقل می شود. ولی داستر دو دیفرانسیل قابلیتی دارد که شاید در هر خودرو کراس اووری دیده نشود. 

اگر راحت بخواهیم بگوییم، در رده قیمتی کمتر ۲۵۰ میلیون تومان تنها چهار خودرو این ویژگی را دارند. رنو داستر دو دیفرانسیل در بخش انتقال قدرت به چرخ ها، چند انتخاب را به راننده می دهد. شما می توانید از طریق پیچ تنظیمات دیفرانسیل، قدرت را به چرخ های جلو، چهار چرخ به صورت اتوماتیک و چهار چرخ به صورت ثابت و هماهنگ منتقل کنید. در حالت تک دیفرانسیل جلو شما استهلاک کمتری را در دراز مدت دارید و از طرفی مصرف سوخت خودرو تا حدی کاهش پیدا می کند. در حالت اتوماتیک، کامپیوتر خودرو با توجه به کشش و نوع رانندگی قدرت را به صورت اتوماتیک بین چرخ های جلو و عقب تقسیم می کند و ضرایب آن را دائما تغییر می دهد. این حالت پایداری بیشتری را به خودرو می دهد. در حالت چهار چرخ ثابت یا به اصطلاح چهار چرخ قفل، قدرت با ضریب ثابت به چرخ ها منتقل می شود و از هرزگردی هر چرخ جلوگیری می شود. این ویژگی باعث می شود تا داستر به عنوان تنها کراس اوور کاربردی کمتر از ۱۵۰ میلیون تومان در ایران شناخته شود.

وقتی سفر یک روزه خود را با داستر دو دیفرانسیل مدل ۲۰۱۷ آغاز کردیم، باور آن سخت بود که با موتور دو لیتری و چهار سرنشین چنین کششی را تجربه کنیم. احتمال دارد که باور این حرف برای شما سخت باشد. برای همین پیشنهاد می کنیم که حداقل یک بار سفری چند دقیقه ای را با داستر تجربه کنید. برای ما هم سخت بود که در نگاه اول باور کنیم، داستر دو دیفرانسیل می تواند با چهار سرنشین که جمع وزنشان حدود ۴۰۰ کیلوگرم است و حدود ۱۰۰ کیلوگرم بار، بتوانیم شتاب خوبی را تجربه کنیم. وقتی که با دو سرنشین شتاب خودرو را در شرایط تهران بررسی کردیم، با عدد کمتر از ۱۳ ثانیه طرف بودیم که باز هم بار ۱۰۰ کیلوگرمی مانع شتابگیری واقعی ما می شد. برایمان جالب بود که در معکوس گرفتن از گیربکس، می توان دور موتور خودرو را فراتر از ۶۵۰۰rpm  رساند. البته که گاهی معکوس دو به یک در این خودرو دیر اتفاق می افتاد باید از دکمه لانچ زیر پدال گاز استفاده می شد. این قابلیت مانند دکمه بوده که پدال گاز را به دو مرحله تقسیم می کند. وقتی در حالت رانندگی عادی پدال گاز را تا انتها فشار می دهید، متوجه ورود به مرجله جدیدی می شوید که در اکثر مواقع معکوس خوبی را در اختیار راننده قرار می دهد.

نکته جالب دیگر این بود که داستر دو دیفرانسیل در ترافیک شبانگاهی شهر تهران، مصرف سوخت کمتر از 10.5 لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر را دارد. وقتی که ترافیک از حالت قفل به حالت نیمه سنگین تبدیل می شد، مصرف سوخت خودرو ما هم بیش از یک لیتر کاهش پیدا می کرد. 

وقتی در جاده ای شمالی تهران با پیچ ها و شیب های غیر استاندارد با ظرفیت کامل رانندگی می کردیم، جالب بود که مصرف سوخت خودرو کمتر از ۸ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر بود و در جاده های کفی این عدد گاهی به 7.2 لیتر نزدیک می شد.

نرمی خودرو در پیچ ها و دست اندازهای جاده خوب و مناسب بود و وقتی به داخل چاله ها می رفتیم، صدای اضافه ای به کابین نفوذ نمی کرد. جالب است بدانید که می توان کابین رنو داستر را به عنوان یکی از بی صداترین اتاق خودروهای کمتر از ۲۰۰ میلیون تومان انتخاب کرد. وقتی با معکوس به گردنه ها حمل می کردیم، صدای اضافه ای از موتور و گیربکس به اتاق نمی آمد و اصلا آزاردهنده نبود. عملکرد فرمان هیدرولیکی داستر هم به نسبت خوب بود و کاربرد اصلی آن در جاده های پر پیچ و خم قابل احساس است. شاید فرمان این خودرو در شهر آنچنان نرم نباشد و نتواند مثل فرمان های کمکی برقی عمل کند. ولی حس پایداری و هندلینگ خوبی که به واسطه فرمان و جلوبندی قوی، زیر دستان راننده احساس می شود، تجربه ای است که ارزش مهندسی رنو را بالا می برد. بخشی از این هندلینگ و نرمی خوب را مدیون لاستیک های میشلن داستر دو دیفرانسیل هستیم که کیفیت بالایی دارند.

وقتی که به جاده های برفی و یخ زده رسیدیم، سعی کردیم تا سیستم کنترلی و حرکتی خودرو را چک کنیم. بارها روی یخ جاده ترمز شدید را با داستر امتحان کردیم و متوجه این مسئله شدیم که سامانه ABS و در کنار سیستم EBD خوب عمل می کند. از طرفی سیستم کنترل پایداری الکتریکی نیز در بدو حرکت روی یخ ها عملکرد مناسبی دارد و سعی می کند با حفظ روند ثابت در حرکت، از انحراف خودرو جلوگیری کند.

وقتی وارد مسیر پوشیده از برف با شیب به نسبت زیاد شدیم، خواستیم که از حالت چهار چرخ قبل داستر استفاده کنیم. ولی برایمان جالب بود که تحلیل کامپیوتر سیستم دیفرانسیل از مسیر به درستی انجام شد و با حالت چهار چرخ اتوماتیک مسیر را به سمت بالا تست کردیم. برای امتحان حالت چهار چرخ قبل، خودرو را به قسمتی ناهموار با برف های یخ زده بردیم. سپس سعی کردیم که قفل دیفرانسیل این خودرو را در حالت دنده عقب و حرکت به سمت جلو تست کنیم. داستر دو دیفرانسیل در این بخش هم سربلند از تست بیرون آمد.

درست است که در داستر دو دیفرانسیل نمی توانید معنی سانروف، سنسور نور، آینه های تاشو برقی، صندلی های برقی، سیستم تهویه اتوماتیک و برخی امکانات این شکلی را درک کنید. ولی یادتان باشد، داستر خودرویی است که در تمام دنیا به کم خرج بودن معروف است و برای همین طرفداران خاصی دارد. اگر می خواهید وقت خود را صرف تعمیر خودرو نکنید و به دنبال خودرویی با قابلیت های بالا هستید، می توانید داستر دو دیفرانسیل را با قیمت ۱۱۹ میلیون تومان خریداری کنید. نرمی و هندلینگ خوب، بی صدا بودن اتاق، کشش مناسب، ایمنی تایید شده، امکانات کاربردی، قابلیت حرکتی بالا، استهلاک و مصرف سوخت پایین، کیفیت قطعات بالا و قیمت به نسبت مناسب می تواند از دلایلی باشد که شما را به سمت یک خودرو اروپایی دو دیفرانسیل بکشاند.

انتهای پیام/