یادداشت/
افزایش چند وجهی هزینه حمل و نقل با افزایش نرخ بنزین
افزایش نرخ بنزین هر دو سه سال یکبار در کشور به عادت تبدیل شده است. اما طی سال های اخیر و با روی کار آمدن دولت یازدهم و دوازدهم تنها یکبار نرخ بنزین دستخوش افزایش قیمت شده و حالا شایعه های افزایش دوبرابری نرخ بنزین در کشور به گوش می رسد و این پرسش مطرح است که افزایش نرخ بنزین بر چند وجه هزینه های پرداختی مردم اثرگذار است؟
به گزارش خبرنگار خودروکار، بر اساس آخرین آمار اعلام شده از سوی شرکت پخش و فرآورده های نفتی، میانگین مصرف روزانه بنزین در کشور به بیش از 80 میلیون لیتر می رسد که البته این میزان مصرف از تابستان امسال و پس از چند تعطیلی پیاپی مصرف، ثبت و به عبارتی دود شده است.
حال با تصور وجود بیش از 19 میلیون خودرو در کشور و میانگین مصرف بنزین تا مرز 80 میلیون لیتر در روز، اگر نرخ بنزین میانگین 500 تا 1000 تومان افزایش یابد، چه کسی در این میان ضرر می کند؟ روزانه چند میلیون تومان بنزین دود می شود؟ سبد هزینه مردم در پس افزایش نرخ بنزین تا چه میزان تغییر را متحمل می شود؟
در این جا به چند نکته درباره افزایش نرخ بنزین و تاثیرات اقتصادی- اجتماعی آن می پردازیم.
نکته اول در میزان مصرف بنزین در کشور، به تعداد خودروهای موجود در کشور مربوط است. خودروهایی که در حال حاضر تعداد آن ها به 19 میلیون دستگاه می رسد و با اشاره به تولید روز افزون خودرو در کشور، این تعداد بیش از 19 میلیون دستگاه خواهد رسید و قطعا در مصرف بنزین، آلودگی هوا و ترافیک بی تاثیر نیست.
نکته دوم در هزینه پرداختی هر مصرف کننده یا خودرو است که با فرض مصرف روزانه خودرو و هزینه حداقل 100 لیتر بنزین درماه برای یک خودرو شخصی (بدون احتساب ترافیک روزانه و مصرف بیشتر بنزین)، این مصرف کننده باید پس از افزایش نرخ بنزین، به جای هزینه 100 هزار تومان در ماه، مبلغ 200 هزار تومان بابت بنزین مصرفی پرداخت کند که البته هزینه خودرو به بنزین ختم نمی شود و باید روغن موتور و سایر رسیدگی های خودرو نیز هر از گاهی انجام شود که قطعا پس از افزایش نرخ بنزین این خدمات نیز افزایش می یابد و سبد هزینه مصرف کنندگان خودروهای شخصی را تا دوبرابر در ماه افزایش می دهد.
گرچه استفاده از وسایل نقلیه عمومی همچون مترو، اتوبوس ها و تاکسی ها تاکید می شود، اما برخی امکان استفاده از این وسایل نقلیه را ندارند و مجبور به استفاده از خودروی شخصی هستند. همچنین در این میان به غیر از اتوبوس ها که سوخت مصرفی آن ها گازوئیل و برخی تاکسی ها دو گانه سوز هستند، برخی تاکسی های شهری، فقط از بنزین استفاده می کنند و با اشاره به برداشته شدن سهمیه بنزین تاکسی ها، به طور طبیعی صرفه اقتصادی کرایه های فعلی از رانندگان سلب می شود و در نهایت افزایش نرخ بنزین منجر به افزایش حداقل 10 درصدی کرایه ها خواهد شد.
نکته سوم در پی افزایش نرخ بنزین به خودروهای پر مصرفی بر می گردد که طی سال های اخیر از رده خارج شدند اما همچنان در حال کار هستند و باید در این میان هزینه بیشتری نسبت به سایر خودروها متحمل شوند که یک ضرر اقتصادی ماهانه و روزانه محسوب می شود.
در مقابل خودروهای داخلی هم هستند که به گفته برخی مسئولان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی بیشترین سهم از آلودگی هوا را بر عهده دارند. به گفته آنها حتی خودروهای دارای استاندارد یورو 5 تنها یکسال پس از مصرف بنزین یورو5 می سوزانند و پس از یکسال میزان آلایندگی آن ها بیش از سایر خودروها می شود.
حال این پرسش مطرح می شود که با افزایش نرخ بنزین به نفع شرکت پخش فرآورده های نفتی و جایگاه های سوخت، بخش زیادی از جامعه اعم از دارندگان خودروهای شخصی، تاکسی ها و مردم با زیان های مالی همراه می شوند و آیا افزایش نرخ سوخت ارزش این میزان ضرر رسانی را دارد؟
گرچه رییس اتحادیه جایگاه داران سوخت در این باره متعقد است که اگر نرخ بنزین دو برابر نرخ فعلی شود، تنها یک درصد در سبد هزینه مصرف کننده اثرگذار است که دراین میان پرسشی مطرح می شود که مگر درآمد افراد در سال چه میزان افزایش دارد که باید متحمل افزایش یک درصدی نرخ سوخت، افرایش 7 درصدی نرخ اجاره بها، افزایش نرخ کرایه تاکسی، افزایش مالیات و در نهایت افزایش گاه و بی گاه مواد مصرفی روزانه همچون مواد غذایی و روزمره شود؟
نگار میرکریمی؛ خبرنگار خودروکار
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
