مسیر آزمونهای تخصصی برای ارتقاء کیفیت و ایمنی در صنعت کاتالیست
به گزارش خودروکار - او معتقد است که اخیرا صنعت کاتالیست با چالش‌های متعددی مواجه است که به الزامات جدید استانداردها و فشارهای محیط زیستی پیوند خورده است. کوپایه در این باره گفت: “با توجه به نیاز به کاهش آلاینده‌های ثانویه و شناسایی آلایندگی‌های جدید، قطعه‌سازان با چالش‌های زیادی در طراحی و تولید کاتالیست‌ها رو به رو هستند. الزامات جدید، به ویژه در استاندارد ملی کاتالیست خودرو (استاندارد 23212)، مستلزم توسعه کاتالیست‌هایی است که بتوانند در برابر گوگرد و سایر عوامل آلاینده مقاومت کنند.”
مدیر فنی آزمایشگاه شیمی و کاتالیست ISQI، به روند نوآوری در طراحی و تولید کاتالیست‌های بهینه نیز اشاره کرد و ادامه داد: “می‌توان گفت همین الان هم استفاده از نانوکاتالیست‌ها می‌تواند میزان مصرف pgm یعنی فلزات گرانبها در کاتالیست به مقدار خیلی زیادی کاهش دهد و در راستای کاهش هزینه‌های تولید به مقدار قابل توجهی موثر عمل کنند.”
او همچنین هشدار داد: “از طرف دیگر، کاتالیست‌های مبتنی بر فلزات غیرگرانبها در حال رشد هستند، که این‌گونه کاتالیست‌ها با وجود اینکه الزامات محیط زیستی را پاس می‌کنند اما ممکن است بعضا در آینده منجر به انتشار آلاینده‌های دیگری شوند که درحال حاضر به دلیل کم‌اهمیت بودنشان کنترل نمی‌شوند. بنابراین اگر طراحی و مسیر کلی به سمتی سوق پیدا کند که به خاطر کاهش هزینه‌ها، به سمت کاتالیست‌هایی متشکل از مواد غیرگرانبها و کاهش فلزات گرانبها به به‌ویژه رودیوم حرکت کنیم، این مشکلات در آینده پدید خواهد آمد.”
برزین کوپایه در ادامه تأثیر الزامات جدید زیست‌محیطی بر تولید و عملکرد کاتالیست‌ها را مورد بررسی قرار داد و تأکید کرد: “قطعا استانداردها و الزامات جدید، بر تولید و عملکرد کاتالیست‌ها تاثیر خواهد گذاشت. چه بسا که این استانداردها در حال حاضر بسیار سختگیرانه‌تر از گذشته هستند و حتی خودروسازان نیز استانداردهای سخت‌گیرانه‌تری را در مورد پیرسازی و بقیه آزمون‌ها به قطعه‌سازان الزام می‌کند.”
درمورد جدیدترین نوآوری‌ها و بهبودهای صورت گرفته در طراحی مبدل‌های کاتالیستی، کوپایه استفاده از نانوکاتالیست‌ها و تأثیر آن بر کاهش آلایندگی را برشمرد و افزود: “یکی از مهم‌ترین نوآوری‌ها در طراحی مبدل‌های کاتالیستی استفاده از نانوکاتالیست‌ها است که نه تنها حجم کاتالیست را کاهش می‌دهد، بلکه میزان فلزات گرانبها را نیز به حداقل رسانده و علاوه‌بر آن عملکرد و دوام بسیار بیشتری نسبت به کاتالیست‌های معمولی دارد. در ایران هم شرکت‌هایی هستند که در این زمینه شروع به اخذ تاییده و گرفتن گواهی دانش‌بنیان درجه یک کردند. مانند ایران دلکو که با دریافت تاییدیه‌های لازم، موفق به کسب دانش‌بنیان درجه یک در زمینه تولید کاتالیست‌های بهینه شد.”
مدیر فنی آزمایشگاه شیمی و کاتالیست در مورد نقش آزمونهای تخصصی کیفیت و عملکرد کاتالیست‌ها در کاهش هزینه‌های تولید و افزایش بهره‌وری صنعت خودروسازی این‌گونه پاسخ داد: “در حال حاضر نمی‌توان میزان دقیقی را برای سنجش مورد مطرح شده، تعیین کرد اما نقش ما به‌عنوان تنها مرکز بی‌طرف در اندازه‌گیری تست‌های مرتبط با کاتالیست می‌تواند در این زمینه بسیار راه‌گشا عمل کند. چرا که ما به‌عنوان یک دستگاه بی‌طرف، که هم از جانب خودروساز و هم از سوی قطعه‌ساز مستقل هستیم، می‌توانیم در قالب یک معیار مشخص در پایان دادن دعوای چندین و چند ساله بین قطعه‌سازان و خودروسازان ایفای نقش داشته باشیم و در جایگاه یک مرجع مشخص و مورد اعتماد محیط زیست، وارد عمل شویم و در مورد عملکرد و میزان فلزات گرانبها در کاتالیست با اعدادی قابل استناد و دقیق، اظهارنظر کنیم.”
او در پایان به همکاری‌های انجام شده با سازمان‌های محیط زیست و دانشگاه‌ها در انجام پروژه‌های مختلفی چون توسعه کاتالیست‌های جدید و پایدار اشاره کرد و ضمن ابراز امیدواری از این روند، آن را مسیری برای همسویی صنعت کاتالیست ایران با حفاظت از محیط زیست خواند.
