لیفت پروژه خودران خود را به تویوتا فروخت

لیفت که پروژه خودران لِوِل 5  Level 5 را در سال 2017 آغاز کرد و قرار بود تا سال 2021 بخش اعظم سواری ها و مسافربری اینترنتی لیفت را بخش خودران به دوش بکشد اکنون هنگام فروش این پروژه می گوید که این هدف گذاری بیش از حد خوشبینانه بوده است.

نه این که کوتاهی یا قصور از ناحیه لیفت اتفاق افتاده باشد یا آن که پروژه آنها با شکست رو به رو شده باشد، واقعیت این است که وایموی گوگل Waymo هم با آن همه طمطراق و پشتوانه عظیم، توفیق چشمگیری پیدا نکرده و در حال حاضر هم یک خدمات مسافرکشی خیلی کوچک را در ناحیه فینکس اداره می کند. ضمن آن که هیچ خدمات تاکسی بدون راننده ای در ایالات متحده هنوز به طور کامل فعال نشده است و انتظار هم نمی رود تا پایان سال توفیقی در این زمینه حاصل شود.

هر چقدر جدول زمانبندی ها و برنامه های شرکت ها و استارت آپ ها به عقب رانده می شود، کمپانی های کوچک تر مجبور می شوند فناوری های خود را به شرکت های بزرگتر بفروشند. سال گذشته استارت آپ زوکس هم فناوری خود را به آمازون فروخت. ماه گذشته وُیِج Voyage‌ هم به کروز از جنرال موتورز فروخته شد.

بر کسی پوشیده نیست که آمازون –بزرگترین خرده فروش آنلاین آمریکا- جیب گشادی دارد. کروز هم روی کمک ها و سرمایه گذاری های جنرال موتورز، هوندا و مایکروسافت تکیه دارد و از این رو استارت آپ های آنها تا دیرباز نگرانی مالی نخواهند داشت.

اما لیفت به اندازه کمپانی های یاد شده –آمازون، گوگل، جنرال موتورز و غیره- از لحاظ مالی مستحکم و قوی نیست، حتی در دوران کرونا، به سختی موفق به حفظ کسب و کار اشتراک سواری و تاکسی اینترنتی خود شد. حالا که لیفت هزینه های سنگین تحقیقات روی خودران را کاهش داده، بار بزرگی را زمین گذاشته و می تواند تعادلی در حساب و کتاب های خود داشته باشد. اکنون علاوه بر 550 میلیون دلاری که از فروش این فناوری به دست آورده می تواند سالی 100 میلیون دلار دیگر هم صرفه جویی داشته باشد.

در سال های اخیر لیفت یک راهبرد دو سویه را دنبال کرده است: همزمان با تحقیقات روی فناوری خودران خود، همکاری و شراکت با کمپانی های دیگر را هم پیش برده است. بر اساس این راهبرد،‌ لیفت تلاش کرده است که به اصطلاح یک سکوی باز open platform ایجاد کند تا با یک استاندارد بتواند با کمپانی های مختلف دیگر کار کند.

البته فروش بخش خودران لیفت به معنی آن نیست که دیگر روی این فناوری کار نمی کند یا به تحقیقات ادامه نمی دهد. لیفت ترجیح می دهد که با یک تأمین کننده بزرگ خودران کار کند تا این که خودش یک واحد کوچک خودران داشته باشد.

البته واون پلنت Woven Planet [که معنی آن «سیاره درهم تنیده»] خودش هم یک تازه وارد است که با خرید لِوِل 5 از لیفت، اولین معامله بزرگ خود را انجام داده است. با این حال با اتکا به تویوتا، در شهرهای توکیو، لندن و پائولو آلتوی کالیفرنیا هم دفتر خواهد داشت و 1200 نفر هم در استخدام این شرکت خواهند بود.

جیمز کوفنر James Kuffner‌ مدیر عامل «واون پلنت» در این باره گفته است: «با پیوستن مهندسان و کارشناسان سطح جهانی لِوِل 5 به کمپانی ما و منابع عظیم فناوری شان، با سرعت و تأثیر بیشتری پیشرفت خواهیم کرد. این معامله، کلیدی برای در هم تنیده شدن [اشاره به نام و نشان شرکت] نیروی انسانی، منابع و زیرساخت ها خواهد شد تا به کمک آن دگردیسی در دنیایی به وجود آوریم که در آن زندگی می کنیم و با فناوری های حمل و نقل نوین آینده ای شادتر و ایمن تر برای همه به ارمغان بیاوریم.»

با توجه به ناوگان عظیم مسافربری اینترنتی لیفت، داده های بزرگی در اختیار واون پلنت قرار خواهد گرفت. علاوه بر آن اطلاعات شبکه ای بزرگی از کارگران خوداشتغالی gig workers هم می تواند مورد استفاده «واون پلنت» قرار گیرد. به دست آوردن بانک اطلاعاتی با این عظمت اگر از صفر شروع شود، به پول و زمان خیلی زیادی نیاز دارد. در حالی که این اطلاعات برای هوش مصنوعی خودران ها جنبه بسیار حیاتی دارد.

تویوتا با خرید این پروژه از لیفت، از قافله خودران ها عقب نخواهد ماند.

منبع: سایپانیوز

انتهای پیام/