کد خبر: ۳۴۵۰۶
تاریخ انتشار: ۰۶ فروردين ۱۳۹۹ - ۰۹:۰۰
نگاهی به تاریخچه پژو

شیرهای فرانسوی زیر ذره بین خودروکار/ شریک استراتژیک ایران خودرو را بیشتر بشناسید

پژو شرکت خودروسازی فرانسوی است که در سال ۱۸۱۰ توسط خانواده پژو جهت ساخت آسیاب‌های قهوه، در شهر فرانش-کنته، فرانسه تأسیس شد اما ورود رسمی پژو به صنعت خودروسازی با تولید دوچرخه «گراند بای» توسط آرمان پژو در سال ۱۸۸۲ آغاز شد و نخستین خودروی پژو که خودرویی سه‌چرخ بود، در سال ۱۸۸۹ توسط آرمان پژو و با همکاری گوتلیب دایملر به تولید رسید.
به گزارش خبرنگار خودروکار، شرکت پژو جز نخستین کمپانی های خودروسازی دنیا است و امروزه از زیرمجموعه‌های گروه پی‌اس‌ای محسوب می‌شود و همچنان به‌عنوان بزرگترین شرکت خودروسازی فرانسه و دومین خودروساز بزرگ اروپا شناخته می شود.

شرکت پژو در سال ۱۸۱۰ توسط امیل پژو، جهت ساخت آسیاب‌های قهوه در شهر سوشو، فرانسه تأسیس شد و در سال ۱۸۳۰ به تولید دوچرخه پرداخت و بالاخره از سال ۱۸۴۲ تولید آسیاب‌های قهوه، نمک و فلفل را آغاز کرد.

ورود رسمی پژو به صنعت وسایل نقلیه، با تولید دوچرخه «گراند بای» توسط فرزند امیل، آرمان پژو در سال ۱۸۸۲ آغاز شد که دوچرخه‌ای از نوع پنی-فرتینگ بود. 

آرمان به زودی به صنعت خودروسازی علاقه‌مند شد و با مباحثه با افرادی نظیر گوتلیب دایملر به امکان انجام آن اطمینان پیدا کرد و اولین اتومبیل پژو در سال ۱۸۸۹ تنها با چهار نمونه ساخته شد. موتور بخار استفاده شده در این اتومبیل، سنگین بود و حجم زیادی را نیز اشغال می‌کرد و همچنین مدت زمان زیادی برای گرم شدن، لازم داشت.

در سال ۱۸۹۰ استفاده از موتور بخار ممنوع و پیشنهاد شد که در اتومبیل‌ها از موتورهای سوختی که توسط شرکت پنهارد و تحت لیسانس دایملر ساخته شده بود، استفاده شود.

این خودرو از بسیاری نمونه‌های پیشین خود پیشرفته‌تر بود. سپس اتومبیل‌های بیشتری ساخته شد و در ۱۸۸۲ تعداد ۲۹ خودرو، در سال ۱۸۸۴ تعداد ۴۰ خودرو، در سال ۱۸۹۵ تعداد ۷۲ خودرو، در سال ۱۸۹۸ تعداد ۱۵۶ خودرو و در نهایت در سال ۱۸۹۹ تعداد سه هزار خودرو ساخته شد.

پژو نخستین شرکتی بود که تایرهای لاستیکی را بر روی خودروهای خود نصب کرد و در سال ۱۸۹۵ تایرهای بادی را بر روی آن‌ها قرار داد. در سال ۱۸۹۶ پژو نخستین موتور خود را بدون کمک گوتلیب دایملر تولید کرد و بعد از آن پیشرفت‌های مختلفی مانند امکان‌پذیری انتقال قوای محرکه زیر خودرو به درون کاپوت حاصل شد و خودرو به‌معنای امروزی آن، شکل گرفت.

در سال ۱۸۹۶ اولین موتور درون‌سوز توسط شرکت پژو ساخته شد و دیگر نیازی به خرید موتور از دایملر نبود. اولین مدل موتور ۶ کیلووات قدرت داشت و به‌صورت افقی در عقب قرار می‌گرفت و در پژو تیپ ۱۵ نصب شد. پیشرفت‌های بعدی به این صورت بود که موتور به قسمت جلوی خودرو منتقل شد و رینگ‌ها به ماشین اضافه شدند و اتومبیل‌ها به اتومبیل‌های مدرن شباهت پیدا کردند.
در سال ۱۸۹۸ آرمان پژو تصمیم گرفت برای تشکیل شرکت خود، از پژو جدا شود تا تمرکز بیشتری روی اتومبیل داشته باشد که در سال ۱۹۰۱ توانست با تولید موتوری با حجم ۶۵۲ سی‌سی، قدرت ۵ اسب بخار، یک سیلندر و ظاهر سنتی، برنده مسابقات بهترین مدل آن سال شود.

پس از اینکه در مسابقات پاریس، مقام نوزدهم را بدست آورد، تصمیم گرفت از مسابقات کناره‌گیری کند بنابراین در سال ۱۹۰۳ پژو اقدام به تولید موتورسیکلت کرد و از آن پس، موتورسیکلت‌های پژو، به‌سرعت جای خود را در بازار باز کردند. در سال ۱۹۰۳ پژو حدود نیمی از خودروهای بازار فرانسه را تولید می‌کرد.

در سال ۱۹۰۷ اولین موتور شش سیلندر ساخته شده توسط پژو به نمایش گذاشته شد و همکاری تونی هوبر به عنوان سازنده موتور آغاز شدد و از آنجا که تعداد زیادی خودرو با انواع متفاوت در خط تولید بود، پژو تصمیم گرفت که خط تولید دیگری را راه‌اندازی کند.

بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ با شعله‌ور شدن جنگ جهانی اول در اروپا، پژو به تولید خودروهای نظامی گوناگون که از دوچرخه تا تانک‌های بزرگ را شامل می‌شد، پرداخت. در سال‌های بعد از جنگ جهانی اول، خودرو به وسیله لازمی برای همه تبدیل شد و دیگر یک وسیله تشریفاتی خاص قشر مرفه نبود.

با پایان جنگ در اروپا، مسابقات اتومبیل‌رانی بار دیگر از سر گرفته شد و شرکت در مسابقات ادامه یافت و طی قرن بیستم پژو توسعه یافت و در سال ۱۹۲۶ بخش پدال و موتور از هم جدا و واحد دوچرخه پژو از شرکت مادر خود مستقل شد و سیکل پژو را تشکیل داد.

در سال ۱۹۲۸ مدل ۱۸۳ تولید شد و سال ۱۹۲۹ سالی بود که نام‌گذاری امروزی پژو شکل گرفت و مدل جدید سال ۱۹۲۹، پژو ۲۰۱ ارزان‌ترین خودرو در بازار فرانسه و مدلی بود که علامت تجاری پژو را دارا بود. این خودرو اولین خودروی تولید انبوه پژو بود. 

در سال ۱۹۳۳ این شرکت مدل پژو ۴۰۲ را روانه بازار کرد که نخستین مدلی بود که سقف آن قابلیت جمع شدن داشت و بعد از آن جنگ جهانی دوم آغاز و پژو مجبور شد برای جنگ کامیون و ون تولید کند؛ اما در سال ۱۹۴۸ دوباره کار خود را با تولید پژو ۲۰۳ آغاز کرد و بعد از آن مدل‌های بسیاری با همکاری شرکت طراحی ایتالیایی پنین فارینا مانند پژو ۵۰۴ عرضه کرد.

در ۱۹۵۸ فروش محصولات شرکت در ایتالیا آغاز شد و همکاری با شرکت‌های دیگر مانند رنو و ولوو افزایش یافت. در سال ۱۹۷۴ پژو ۳۰ درصد از سهام سیتروئن را خریداری کرد و در ۱۹۷۵ این شرکت را تصاحب کرد.

در این زمان بسیاری از طرفداران سیتروئن اعتراض کردند، که با این کار ابداعات و پیشرفت‌های افسانه‌ای شرکت سیتروئن افول می‌کند. در نتیجه دو شرکت با یکدیگر ادغام شدند و شرکت جدید نیز پژو سیتروئن نام‌گذاری شد، که برندهای هر شرکت حفظ شود؛ اما از لحاظ منابع فنی و تکنولوژی از تحقیقات یکدیگر بهره‌مند شوند. در آن زمان سیتروئن دچار مشکلات مالی زیادی بود، ولی در عین حال، مدل‌های زیادی از خودرو را برای تولید نهایی طراحی نموده بود.

تمامی این سرمایه‌گذاری‌ها باعث شد شرکت پول زیادی را خرج کند و دچار مشکلات مالی شود. در سال ۱۹۸۳ مدل موفق پژو ۲۰۵ ارائه شد و بسیاری از هزینه‌های شرکت را پوشش داد. در ۱۹۹۰ با مدیریت جین مارتین فولز در پژو سیتروئن برای نخستین بار مشارکت این دو شرکت موفق عمل کرد.

فروش این شرکت در ایالات متحده با مدل‌های پژو ۴۰۵ و پژو ۵۰۵ به ۴٫۲۶۱ دستگاه در سال ۱۹۹۰ میلادی رسید و فروش ۲٫۲۴۰ دستگاه، در ژوئیه ۱۹۹۱ شرکت را بعد از ۳۳ سال، به نقطه اوج خود رساند. همچنین پژو در سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ تأمین موتورهای مسابقات فرمول یک را عهده‌دار شد.

پژو از هدف خود که فروش چهار میلیون خودرو در سال بود، فاصله بسیار زیادی داشت به طوری که در سال ۲۰۰۸ فروش شرکت کمتر از ۲ میلیون دستگاه در سال بود و در اوایل ۲۰۰۹ به دلیل بحران مالی ۲۰۱۲–۲۰۰۷، فروش باز هم کاهش پیدا کرد.

در اواخر ۲۰۰۹ نیز پژو دچار افول عملیاتی و کاهش فروش شد که در پی آن «فیلیپ وارین» به جای «کریستین استریف» مدیریت شرکت را به عهده گرفت. پژو اکنون بیش از ۲۰۰ هزار کارمند در سراسر جهان دارد و در سال ۲۰۱۲ فروشی بالغ بر ۵۴ میلیارد دلار را از آن خود کرد و همچنان بزرگ‌ترین خودروساز فرانسه است و پس از گروه فولکس‌واگن در رتبه دوم از بزرگترین خودروسازهای اروپا جای دارد.

در نام‌گذاری مدل‌های خودروهای شرکت پژو، اندازه عدد سمت راست نشانه نسل خودرو است و اندازه عدد سمت چپ دلالت بر بزرگی خودرو دارد. برای نمونه در مدل ۲۰۶، ۶ نسل خودرو و ۲ اندازه خودرو را نشان می‌دهد؛ بنابراین، مدل ۵۰۴ از ۲۰۶ بزرگتر و قدیمی‌تر است. البته این مورد استثناهایی دارد برای نمونه مدل ۳۰۹ قبل از مدل ۳۰۶ تولید شده‌است.

نخستین نشان‌واره پژو که در آن از طرح شیر استفاده شده بود، برای تیغه اره‌ها و وسایل استیلی این شرکت، طراحی شد. در سال ۱۸۵۰ برای اولین بار، لوگوی شیر برای شرکت برادران پژو دیده و در سال ۱۸۵۸ لوگو به‌طور رسمی ثبت شد.

سال ۱۸۸۹ سال مهمی برای کارخانه پژو بود، چراکه اولین اتومبیل با نام پژو را راهی بازار کرد یک اتومبیل ۳چرخه پژو طراحی‌شده توسط آرمان پژو.

در این زمان شیر مربوط به لوگو بر روی سایر محصولات کارخانهٔ پژو نشان داده می‌شد، اما بین سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۵ لوگوی شیر بر روی ماشین‌های تولیدی مشاهده نمی‌شد و برای مارک‌گذاری این ماشین‌ها از عنوان پژو اتومبیل بر روی رادیاتور خودروها استفاده می شد.

لوگوی اصلی این شرکت، با طرح شیر، در سال ۱۹۳۳ به‌عنوان لوگوی جهانی پژو طراحی و این لوگو، نخستین بار، بر روی مدل پژو ۲۰۳ ظاهر شد. شیری که بر روی ۲ پای عقب خود بلند شده‌بود و یادآور نشان نظامیِ «فرانش کنته» زادگاه اصلی پژو بود.



انتهای پیام/

روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار