"بوش" برای خودروهای خودران "لیدار" می‌سازد

به گزارش خودروکار، شرکت "بوش"(Bosch) می‌گوید نسخه آماده تولید حسگرهای لیدار را برای استفاده در وسایل نقلیه خودران توسعه داده است و امیدوار است با تولید نبوه آنها موجب کاهش هزینه‌ها شود تا در نهایت از این طریق این امکان وجود داشته باشد که بتواند خودروهای خودران خود را با قیمت پایین‌تری عرضه کند و به گسترش بیشتر سیستم‌های رانندگی مستقل کمک کند.

فناوری لیدار قطعه نهایی پازل حسگرها برای خودروهای خودران بوش است. این شرکت اعلام کرده است که این حسگرها را برای استفاده در کلیه موارد رانندگی خودران طراحی کرده است.

سیستم‌های لیدار مبتنی بر لیزر، در لحظه یک نقشه سه بعدی و با وضوح بالا از محیط اطراف تهیه می‌کنند که سیستم‌های خودرو می‌توانند از آنها استفاده کنند تا هرچه در نزدیکی آنها اتفاق می‌افتد را بهتر درک کنند و بر همین اساس واکنش نشان دهند.

این حسگرها به طور هماهنگ با رادار و دوربین کار می‌کنند تا به خودروها کمک کنند با ایمنی بهینه حرکت کنند.

بوش تنها شرکتی نیست که روی حسگرهای لیدار کار می‌کند، بلکه یک تامین کننده اصلی آن است. در صورتی که بوش بتواند هزینه‌های تولید این فناوری را پایین بیاورد، می‌تواند به مقرون به صرفه‌تر شدن خودروهای نیمه خودران و کاملاً خودران کمک کند.

سال گذشته شرکت "لومینار" از سیستم لیدار خود رونمایی کرد که گفته می‌شود برای خودروهای خودران کمتر از ۱۰۰۰ دلار قیمت دارد. "ویمو" نیز سال گذشته گفت فروش حسگرهای لیدار را با قیمت حددود ۵۰۰۰ دلار آغاز می‌کند. این دو نمونه نسبت به حسگرهای دیگر که طی چند سال اخیر تا ۷۵ هزار دلار هزینه داشته‌اند، به طور قابل توجهی ارزان‌تر هستند.

هنوز مشخص نیست که بوش چه موقع شروع به فروش حسگرهای خود خواهد کرد یا اینکه قیمت آن چقدر خواهد بود، اما قاعدتا باید به کاهش قیمت لیدار کمک کند.

در عین حال، بوش اخیراً اعلام کرد که از هوش مصنوعی در فناوری دوربین‌های خودروی خودران خود بهره برده است که می‌تواند اشیاء را تشخیص داده و دسته بندی کند و حرکت آنها را اندازه گیری کند. همچنین می‌تواند به سرعت و با اطمینان از برخورد با وسایل نقلیه، عابران پیاده و دوچرخه سواران دوری کند.

بوش می‌گوید این امر باید به سیستم‌های کمکی راننده کمک کند و به راننده هشدار دهد یا در صورت لزوم ترمزهای اضطراری را فعال کند.

لیدار یکی از فناوری‌های سنجش از راه دور است که با تاباندن لیزر به هدف و تجزیه و تحلیل نور بازتاب‌شده، فاصله را اندازه می‌گیرد. لیدار مشابه رادار است که بعضی اوقات نیز رادار لیزری نامیده می‌شود. اختلاف اصلی لیدار و رادار، طول موج‌های تابشی مورد استفاده است. رادار از طول موج‌هایی در ناحیه رادیویی استفاده می‌کند در حالی که لیدار طول موج‌های لیزری را بکار می‌گیرد.

روش متداول برای تعیین کردن فاصله تا یک جسم یا سطح استفاده از پالس‌های لیزری است. مانند فناوری رادار که از امواج رادیویی استفاده می‌کند و فاصله تا جسم با اندازه‌گیری اختلاف زمانی بین ارسال پالس و دریافت پالس بازتابی تعیین می‌کنند. فناوری لیدار در زمین‌سنجی، ژئوماتیک، زمین‌شناسی زمین‌ریخت‌شناسی، لرزه‌سنجی، جنگل‌داری، ارزیابی فاصله دور و فیزیک هواشناسی کاربرد دارد، کاربرد لیدار شامل ALSM(لیزر هوابرد نگاشت ردپا)، ارتفاع زمین‌سنجی به وسیله لیزر یا لیدار برای تهیه «نقشه عوارض‌نما» است. اسم مخفف دیگری به شکل «LADAR»(آشکارسازی لیزر و مسافت‌یابی) معمولاً در زمینه نظامی استفاده می‌شود. واژه رادار لیزری نیز استفاده می‌شود، اگرچه لیدار از ریزموج با امواج رادیویی که برای رادار تعریف شده است، استفاده نمی‌کند.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/