پیش از انجام پژوهشهایی در زمینه خودروهای هیبریدی، این خودروها، خودروهایی دوستدار محیطزیست نام گرفتند که تنها ۰/۶ گرم آلودگی تولید میکنند در حالیکه آلایندگی خودروهای فرسوده ۴۰گرم است، یعنی یک خودروی فرسوده معادل ۶۶ خودروی هیبریدی باعث آلودگی هوا میشود.
در این صورت با احتساب تولید روزانه ۵کیلوگرم آلاینده سالانه ۱۵۰۰ کیلوگرم آلایندگی کاهش مییابد که در صورت افزایش تعداد خودروهای هیبریدی به ۱۰هزار دستگاه سالانه ۱۵میلیون گرم ذرات آلاینده از هوای تهران کم میشود.
اما نتایج پژوهشهای جدید نشان میدهد خودروهای برقی و هیبریدی، چندان هم سبز نیستند و آلایندههایی تولید میکنند که جدا از خروجی اگزوز است.
آلایندگی خودروهای الکتریکی و هیبریدی نسبت به خودروهای بنزینسوز بسیار کمتر است. اما زمان آن رسیده است که نوع نگاه به خودروهای الکتریکی را تغییر دهیم.
به گزارش زومیت، هر فناوری جدیدی که معرفی میشود پیچیدگیها و سختیهای خاص خود را دارد که یکی از عنوانهای بارز، مسئله تولید آلودگی خودروهای الکتریکی و هیبریدی است که مشابه خودروهای بنزینسوز تخمین زده شده است.
این فرضیه چطور ممکن میشود، که آلایندگی گاز خروجی خودروهای الکتریکی صفر و هیبریدی بسیار اندک است.
مطالعهای از سوی ویکتور تیمرز و ایجی آخن در دانشگاه ادینگبورگ انجام شده که نشان میدهد زمانی که تمام عاملهای موجود درنظر گرفته میشود، خودروهای الکتریکی به اندازه خودروهای بنزینسوز معمولی آلایندگی تولید میکنند.
این عامل تنها به انتشار آلایندگی ناشی از تولید الکتریسیته مربوط نمیشود (مانند زغالسنگ و دیگر منابع)، در واقع این آلایندگی ناشی از راندن خودرو بهطور مطلق است. نوع آلایندگی که در این مقاله اشاره میشود مواد ریز یا PM است. در اصل این آلایندگی نتیجه گازهای خروجی از موتور احتراق داخلی نیست، ۹۰درصد آلایندگی PM ناشی از منابع غیر از گاز خروجی است.
از ذرات ریز میتوان به ذرات کوچک تایر ساییده شده، ذرات پد ترمز و ذرات کوچک جاده اشاره کرد.
این عوامل به علاوه افزایش وزن خودروهای هیبریدی و الکتریکی که ناشی از وجود پکهای باتری است موجب افزایش ۲۴درصدی مصرف سوخت نسبت به خودروهای بنزینسوز میشود.
در یافتههای این تحقیق آمده است که در موتورهای احتراقی مدرن، میزان گاز خروجی آلاینده یکسوم آلایندگی کل خودرو را تشکیل میدهد و اینگونه آلایندگیها نسبت به آلایندگی ذرات بسیار کوچک (PM) بسیار کمخطرتر هستند.
در پژوهش اخیر آمده که ما متوجه شدیم آلایندگیهایی غیراز گازهای خروجی که ناشی از ترمزها، تایر و جاده است بسیار بیشتر از آلایندگی ناشی از گاز خروجی منتشر شده در هوای آزاد خودروهای مدرن است.
اینگونه آلایندگیها به مراتب خطرناکتر از آلایندگی موتورهای احتراقی مدرن است. بنابراین این عوامل هنگامی که آلایندگی هوا افزایش مییابد موجب بیشتر شدن حملات قلبی شدید، خفگی و آسم میشود.
خطر انتشار گاز مونواکسیدکربن که ناشی از گازهای خروجی از موتور احتراقی است، بسیار کمخطرتر از ریز ذرات PM هستند. شرکت لوتوس یک جمله معروف دارد که میگوید «وزن اصلیترین دشمن در صنعت خودرو است»، وزن خودرو عملکرد را کاهش نمیدهد بلکه موجب انتشار آلایندگی میشود که در محاسبه فنی لحاظ نمیشود. ممکن است این نتیجه کمی گمراهکننده باشد.
بهطور خلاصه، هرچه خودرو سنگینتر باشد میزان تولید ذرات ریز مانند غبار جاده، خردههای لاستیک، ذرات پد ترمز و... بیشتر میشود.
آلایندگی هیبریدیها و الکتریکیها
این مشکل در خودروهای برقی به واسطه وجود باتریهای سنگین بیشتر نمود دارد، خودروهای الکتریکی که وزن آنها مشابه خودروهای بنزینسوز میانرده هستند وضعیت بهتری در تولید PM دارند.
روی کاغذ یک درشکه اسب نیز میتواند ذرات ریز PM تولید کند، بهویژه غبار ناشی از گرد و غبار جاده که یکی از منابع اصلی و بزرگ آلایندگیهای PM است. در حالت کلی هر وسیله متحرکی در جاده میتواند این نوع آلایندگی را تشدید کند.
البته ترمزهای بازیاب خودروهای الکتریکی میتواند تا حدی اثر تولید غبار ناشی از پد ترمز را تسکین دهد، هر چند ممکن است این اثر به واسطه وزن زیاد خودرو از بین برود.
خودروهای الکتریکی برای داشتن مقاومت غلتشی کمتر، بیشتر از تایرهایی با مواد سخت استفاده میکنند. مواد سخت موجود در تایرها به ذرات خشک و شبهغبار تبدیل میشوند.
مواد PM شوخیبردار نیستند و تهدیدی جدی برای جان انسان محسوب میشوند. راهحل کاهش این ذرات کاهش وزن خودرو و بکارگیری مواد جدید در جادهها، تایرها و ترمزها است. البته عوامل بسیاری در این ماجرا دخیل است.
رانندگان خودروهای هیبریدی و الکتریکی نباید به دلیل کم بودن تولید آلایندههای ناشی از گاز خروجی اگزوز خودرویشان فکر کنند که هیچ آسیبی به محیطزیست وارد نمیکنند، حداقل تا پیدا شدن راهی برای کاهش وزن باتریهای خودرو باید این فکر را از سر خود بیرون کنند.
منبع: صمت
انتهای پیام/