رنج قطعه سازی ایران از خلاء هلدینگ
برخی قطعه سازان ایرانی در حالی این روزها به نوعی با پژو در افتاده و حتی این شرکت را به توقف تولید محصولاتش جدیدش در ایران تهدید کرده اند که به نظر می رسد خودروساز فرانسوی هنوز نتوانسته از جنبه کیفیت و قیمت، با آنها به توافق برسد.
به گزارش خبرنگار خودروکار،در حال حاضر پژو برای تولید محصولات جدید خود به خصوص مدل 2008، با برخی قطعه سازان داخلی به توافق رسیده است، با این حال برخی دیگر از سازندگان قطعه کشور فعلا نتوانسته اند با این خودروساز بر سر یک سفره بنشینند.
در این شرایط به نظر می رسد قطعه سازان اگر اولا با یکدیگر به نوعی ادغام شوند و دوما با شرکت های خارجی جوئینت ونچر تشکیل دهند، با دست پرتری سر میز مذاکره با پژو و امثال پژو خواهند نشست.
اگرچه در حال حاضر معدود قطعه سازان داخلی با خارجی ها جوئینت ونچر تشکیل داده اند، با این بیشتر سازندگان قطعه در کشور به تنهایی و بدون مشارکت خارجی فعالیت می کنند. این موضوع کم و بیش در عقب ماندن آنها از دانش و تکنولوژی روز اثر داشته و این عقب ماندگی، خود را در قراردادهای خارجی صنعت خودرو مانند قرارداد پژو، به خوبی نشان می دهد.
بدون شک اگر شرکت های قطعه ساز داخلی با شرکای معتبر خارجی همکاری مشترک داشته باشند، ضمن برخورداری از دانش روز، آمادگی بسیار بالاتری برای مشارکت در قراردادهای خودرویی کشور خواهند داشت.
نکته دیگر اما به تک پریدن قطعه سازان ایرانی مربوط می شود، به نحوی که آنها معمولا به صورت جداگانه و به دور از مشارکت جمعی، خواستار مشارکت در قراردادهایی مانند قرارداد پژو و ایران خودرو می شوند. این در حالی است که اگر قطعه سازان بزرگ کشور دست به مشارکت جمعی زده و یک هلدینگ بزرگ تشکیل دهند، نه تنها توان کمی و کیفی شان بالا خواهد رفت، بلکه قدرت چانه زنی آنها نیز برای سهم بردن از قراردادهای خودروسازی کشور بیشتر می شود.
به عبارت بهتر، هلدینگ قطعه سازی می تواند راه نجاتی باشد برای صنعت قطعه که این روزها از کمبود سرمایه گذاری و ضعف در مسائلی مانند بالا بردن کیفیت و پایین آوردن هزینه های تولید (به عنوان دو چالش بزرگ قطعه سازی و البته خودروسازی ایران)، رنج می برد.
انتهای پیام/