ستاره های کاغذی جاده مخصوص
خودروسازان کشور در شرایطی همواره روی آمارهای کاغذی کیفیت محصولات شان مانور داده و آن را نشانه بهبود کیفی می دانند که در عالم واقعیت، مشتریان هنوز از سطح کیفی خودروهای داخلی راضی نیستند.
به گزارش خبرنگار خودروکار،هر ماه با اعلام گزارش کیفی خودروهای داخلی از سوی شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران، خودروسازان با دست گذاشتن روی معدود محصولاتی که روی کاغذ، کیفیت شان بالا رفته، مانور تبلیغاتی انجام می دهند تا اندکی از زیر فشار افکار عمومی بابت سطح کیفی نامناسب محصولات شان خارج شوند.به عنوان مثال، ایران خودرویی ها دیروز خبر از سه ستاره شدن پژو 206 صندوقدار دادند و پارس خودرو نیز اعلام کرد ساندرو چهار ستاره کیفی به دست آورده است. قطعا در اینکه روند رو به رشد کیفی خودروهای داخلی، اتفاق مثبتی به شمار رفته و نشان دهنده برنامه ریزی خودروسازان برای بهبود کیفیت است، شکی نیست، با این حال نمی توان به این آمارهای کاغذی دل خوش کرد و از آنچه مشتریان در واقعیت لمس می کنند غافل شد.
در توضیح این موضوع، می توان به دو نکته مهم اشاره کرد. اول اینکه باکیفیت ترین خودروهای داخلی حال حاضر کشور یا مونتاژی اند و یا در سطح استانداردهای ایران، محصولاتی قابل قبول به شمار می روند. این در حالی است که اگر ملاک مقایسه و ارزیابی کیفی خودروها را استانداردهای خارجی در نظر بگیریم، خودروهای حتی چهار ستاره و سه ستاره کشور نیز به هیچ وجه توان رقابت با رقبا را نداشته و اصلا برای مشتریان بازارهای جهانی، محصولات مناسبی محسوب نمی شوند.
به عنوان مثال همین ساندرو و پژو 206 صندوقدار، خودروهایی به حساب می آیند که در دیگر بازارهای جهان عرضه نمی شوند و تنها مختص مشتریان ایرانی هستند. ساندرویی که در ایران عرضه می شود، مدل قدیمی این خودرو به شمار می رود، چه آنکه مدل به روزتر و زیباتر این محصول رنو به مشتریان خارجی عرضه شده و نوع قدیمی اش به ایرانی ها رسیده است. پژو 206 صندوقدار نیز تنها در ایران به تولید می رسد و خودرویی قابل عرضه در بازارهای جهانی نیست.
تازه این دو محصول جزو خوب های خودروسازی ایران به شمار می روند و با این حساب تکلیف خودروهایی مانند پراید و پژو 405 و پارس که دو یا یک ستاره کیفی دارند، مشخص است.
اما نکته دوم به قدیمی بودن پلت فرم ها در خودروسازی ایران مربوط می شود، به نحوی که این موضوع اجازه نمی هد سطح کیفی خودروها از حد مشخصی بیشتر شود.
در واقع با توجه به پلتفرم قدیمی بیشتر خودروهای داخلی، عملا بالا بردن کیفیت آنها در سطح محصولات روز دنیا، غیر ممکن بوده و ارزش هزینه کردن ندارد. یکی از معیارهایی که نشان دهنده اوضاع نه چندان مناسب کیفیت خودروهای داخلی است، به میزان خرابی آنها در سه ماه اول عرضه مربوط می شود. طبق این معیار، بیشتر خودروهای داخلی در همان سه ماه نخست تحویل به مشتریان، دچار خرابی شده و باید راهی تعمیرگاه ها شوند. این در حالی است که نمره خودروهای با کیفیت جهانی در این معیار، بسیار بالا است. بنابراین با این توضیحات، نمی توان چندان به ستاره های کیفی محصولان فعلی خودروسازی کشور، دل خوش کرد، چه آنکه این ستاره ها تنها در آسمان "جاده مخصوص" می درخشند و بس.
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
