این اتوبوس ها پس از هر بار شارژ می توانند تا ۱۶۰ کیلومتر را بپیمایند و امکان نصب باتری اضافی بر روی آنها برای افزایش مسافت قابل طی کردن وجود دارد.
تولید اتوبوس های زرد مدرسه از سال ۱۹۱۶ آغاز شده و از این اتوبوس ها به طور گسترده در مدارس آمریکای شمالی استفاده می شود. از آن زمان تاکنون تغییراتی در موتورهای دیزلی این اتوبوس ها رخ داده بود ولی این اولین تغییر جدی بر روی موتور محرک اتوبوس های یادشده است که نشان دهنده عزم جدی برای خداحافظی با موتورهای دیزلی و مهاجرت به دنیای موتورهای الکتریکی است.
موتورهای دیزلی به علت آلودگی زیست محیطی بالا و تولید گاز
اکسید نیتروژن محبوبیت چندانی ندارند. به خصوص که این گاز با رها شدن در جو
زمین موجب شکل گیری غبار و وارونگی هوا در شهرهای بزرگ می شود و به تشدید
حمله قلبی و مغزی و ابتلا به سرطان می انجامد.
منبع: مهر
انتهای پیام/