نکته فنی 28 شهریور ماه «خودروکار»؛
تقسیم بندی کلی سیستم‌های انژکتوری
انژکتور، یک نازل برای تزریق سوخت، هوا و بخار آب تحت فشار است که اولین بار توسط یک فرانسوی به نام آنری ژیفار در سال ۱۸۵۸ (میلادی) اختراع شد.
به گزارش خبرنگار خودروکار، سه نوع سیستم تنژکتوری وجود دارد:
۱- سیستم‌های پاشش سوخت تک نقطه ای (S.P.F.I(single point fuel injecion :
در این نوع سیستم‌ها، از یک انژکتور برای تغذیه چهار سیلندر استفاده می‌شود. این انژکتور، سوخت مورد نیاز را به ابتدای منیفولد سوخت می‌پاشد. از نظر انتقال سوخت، نظیر سیستم‌های کاربراتوری بوده اما به کمک واحد کنترل الکترونیکی، شرایط مناسب‌تر و مطلوب‌تری را برای محفظه احتراق فراهم می‌سازد.
۲- سیستم‌های پاشش سوخت چندنقطه ای (M.P.F.I(multi point fuel injecion :
در این سیستم‌ها، به تعداد سیلندرهای خودرو، از انژکتور استفاده می‌شود. این انژکتور، بر روی ریل سوخت نصب شده و سوخت مورد نیاز را به طور مستقیم به پشت سوپاپ‌های سوخت تزریق می‌کنند. در مقایسه با سیستم‌های SPFI، میزان تغییرات سوخت در آنها پس از پاشش تا زمان احتراق، بسیار کمتر است. در نتیجه، سوخت با شرایط بهتری وارد سیلندر می‌شود. این سیستم‌ها، رایج‌ترین نوع در حال حاضر به شمار می‌روند.
۳- سیستم‌های پاشش مستقیم سوخت :
در این نوع سیستم، برای رسیدن به حداقل تغییر در شرایط سوخت ورودی به سیلندر، انژکتورها سوخت مورد نیاز برای احتراق را مستقیم درون محفظه سیلندر تزریق می‌کنند. این سیستم به جز در محصولات تعدادی از خودروسازان جهانی، استفاده عمومی ندارد.
شما از ما بپرسید!
*** گفتنی است شما مخاطبان عزیز نیز می‌توانید سوالات یا مشکلات فنی خودرویی خود را در این صفحه با ما در میان بگذارید تا «خودروکار» به آنها پاسخ دهد.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
