بسیاری از کشور های صنعتی که قطعه سازی های قوی ای در زمینه قطعات خودرویی دارند، لزوما خودروسازان قدرتمندی نیستند، ممکن است خودروسازی در این کشور ها وجود داشته باشد اما قدرت آن ها در ساخت ،تولید و حتی صادرات قطعه به کشور های خودوساز است. در این میان سوالی که به وجود می آید این است که قدرتمند ترین خودروسازان جهان قطعه ساز هم هستند و آیا لازم بود که ایران هم صنعت خودروسازی داشته باشد و هم قطعه سازی؟