به گزارش خبرنگار خودروکار، اینووی بر پایه پلتفرم Changan Eado DT ساخته و بدنه و شاسی از آن الهام گرفته شده اما نسخه ایرانی این خودرو با سطحی حدود ۵۰ درصد داخلی سازی و در نسخه هیبریدی به زودی معرفی خواهد شد.
اینووی ترکیبی از موتور بنزینی و موتور الکتریکی است که موتور بنزینی آن با حجم 1.5 لیتر (1498 سیسی)، حدود 90 اسب بخار قدرت و 125 نیوتنمتر گشتاور تولید می کند.
موتور الکتریکی ENVOY نیز توان حدود 134 اسب بخار و گشتاور 260 نیوتنمتر را دارد و ترکیب این موتورها باعث شده شتاب صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت برای Envoy در حدود 8.5 ثانیه گزارش شود که برای یک سدان خانوادگی نسبتا خوب است.
گیربکس اینووی برای نسخه هیبرید، نوع اتوماتیک DHT بودا و براساس آنچه گزارش شده، نسخه بنزینی نیز با جعبهدنده 6-سرعته دوکلاچه عرضه خواهد شد.
مصرف ترکیبی سوخت نیز براساس استاندارد NEDC 4.5 لیتر در هر 100 کیلومتر اعلام شده است.
اینووی نخستین سدان هیبریدی تولید داخل است که اولین گام جدی به سمت خودروهای کممصرف و «سبز» در ایران به شمار می رود.
همکاری دو شرکت بزرگ ایران خودرو و گروه بهمن نشانه تغییر در سیاست خودروسازی ایران پس از خصوصیسازی و تغییرات مدیریتی است و در صورت حرکت بر اساس برنامه ریزی های انجام شده، ENVOY
میتواند انتخابی بهصرفه برای کسانی باشد که به دنبال خودروی خانوادگی با مصرف سوخت پایین هستند.
پروژه اینووی ابتدا در گروه بهمن تعریف شده بود؛ اما پس از خصوصیسازی ایرانخودرو و تغییرات مدیریتی، تولید آن به خطوط ایرانخودرو هم راه یافته است.
هرچند هنوز مشخص نیست نسخه بنزینی با چه امکاناتی عرضه میشود و آیا امکانات مشابه نسخه هیبرید خواهد بود یا تفاوت خواهد داشت اما بدون شک استقبال خوبی از این سدان هیبریدی انجام خواهد شد.
قیمت رسمی و زمان دقیق عرضه و فروش هنوز بطور کامل اعلام نشده اما برنامه ریزی ها از عرضه این خودرو در سال آینده حکایت دارد.
ب
ه طور قطع کیفیت مونتاژ، دوام قطعات و خدمات پس از فروش موضوعی است که معمولاً برای خودروهای مشترک و حال هیبریدی تولید داخل از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و این امر نیز پس از عرضه خودرو و استفاده خریداران مشخص خواهد شد اما بدون شک تجربه موفق گروه بهمن در ارایه بهترین خدمات پس از فروش در سال های گذشته می تواند پشتوانه خوبی برای این خودرو باشد.
عرضه اینووی نشاندهنده گامی مهم در جهت همکاری بین بزرگترین خودروسازهای کشور است و این با خصوصیسازی ایرانخودرو همراستا به نظر میرسد.
عرضه این محصول مشترک نمادی از تغییر ساختار در صنعت خودرو است تا نشان دهد از انحصار پیشین به همکاری و اشتراک منابع بین خودروسازان رسیده ایم.